Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Hańba pani Robinson” autorstwa Kate Summerscale zagłębia się w historię Isabelli Robinson i jej zmagań w ramach wiktoriańskiego małżeństwa i oczekiwań społecznych. Chociaż książka jest znana z fascynującej tematyki i bogatego kontekstu historycznego, czytelnicy wyrazili mieszane uczucia co do jej fabuły i prezentacji, przy czym niektórzy uznali ją za wciągającą, a inni za trudną do przeczytania.
Zalety:Książka jest chwalona za dokładne badania i szczegółową prezentację kwestii kulturowych i społecznych epoki wiktoriańskiej. Czytelnicy chwalą zdolność autora do zapewnienia wciągającej narracji, która oddaje wewnętrzne myśli kobiety w restrykcyjnym społeczeństwie. Książka oferuje również cenny wgląd w prawne i społeczne granice otaczające kobiety w tamtym czasie, co czyni ją lekturą skłaniającą do refleksji dla osób zainteresowanych prawami kobiet i historią.
Wady:Wielu czytelników uważa, że opowiadana historia jest nierówna, a styl książki jest niewystarczający, porównując ją raczej do suchego raportu niż narracji. Niektórzy uważali, że książka nie przykuła ich uwagi lub była trudna do zrozumienia, z częstymi wzmiankami o konieczności ponownego przeczytania fragmentów. Co więcej, w kilku recenzjach wyrażono rozczarowanie tym, że książka nie ma struktury pamiętnika, a zamiast tego przedstawia relację historyczną, która wydaje się mniej osobista, a bardziej akademicka.
(na podstawie 214 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Mrs Robinson's Disgrace - The Private Diary of a Victorian Lady
Zawartość książki:
„Myślę, że ludzie zbyt często wychodzą za mąż; to taka loteria, a dla biednej kobiety - cieleśnie i moralnie niewolnicy męża - bardzo wątpliwe szczęście.” --Królowa Wiktoria do swojej niedawno poślubionej córki Vicky.
Silna, porywcza i już owdowiała Isabella Walker została panią Henry Robinson w wieku 31 lat w 1844 roku. Jej pierwszy mąż zmarł nagle, pozostawiając swój majątek synowi z poprzedniego małżeństwa, więc nic nie odziedziczyła. Odnoszący sukcesy inżynier budownictwa lądowego, Henry przeniósł ich, wówczas już z dwoma synami, do eleganckiego towarzystwa Edynburga w 1850 roku. Jednak Henry często podróżował, a w domu był zimny i odległy, pozostawiając Isabellę jej fantazjom.
Bez wątpienia tysiące wiktoriańskich kobiet stanęło w obliczu tych samych okoliczności, ale Isabella postanowiła zapisać swoje najskrytsze myśli - a zwłaszcza zauroczenie żonatym doktorem Edwardem Lane'em - w swoim dzienniku. W ciągu pięciu lat wpisy stawały się coraz bardziej namiętne, zmysłowe i sugestywne.
Pewnego fatalnego dnia w 1858 roku Henry natknął się na pamiętnik i naruszając jego prywatność, przeczytał intymne wpisy Isabelli. Przerażony niewiernością żony, Henry złożył pozew o rozwód z powodu cudzołóstwa. Do tego roku rozwód był w Anglii nielegalny, a więź małżeńska była kamieniem węgielnym angielskiego życia. Ich proces stał się powodem do dumy, zagrażając fundamentom wiktoriańskiego społeczeństwa widmem „nowej i niepokojącej postaci: żony z klasy średniej, która była niespokojna, nieszczęśliwa, żądna podniecenia”. Jej pamiętnik, czytany w sądzie, był tak wybuchowy jak Madame Bovary Flauberta, właśnie opublikowana we Francji, ale uważana za zbyt skandaliczną, by przetłumaczyć ją na język angielski aż do lat osiemdziesiątych XIX wieku.
Podobnie jak w wielokrotnie nagradzanym i bestsellerowym „The Suspicions of Mr. Whicher”, Kate Summerscale znakomicie odtwarza wiktoriański świat, opisując w znakomitych i fascynujących szczegółach życie Isabelli Robinson, w którym tęsknoty sfrustrowanej żony zderzyły się ze społeczeństwem trzymającym się sztywnych poglądów na temat zdrowia psychicznego, granic prywatności, instytucji małżeństwa i kobiecej seksualności.
