Hamlet Dogga, Makbet Cahoota

Opinie czytelników

Książka składa się z dwóch sztuk, „Dogg's Hamlet” i „Cahoot's Macbeth”, prezentujących pomysłowe i humorystyczne podejście Toma Stopparda do języka teatralnego i komunikacji. Eksploruje tematy związane z mocą i dwuznacznością języka, szczególnie w odniesieniu do dzieł Szekspira.

Sztuki są chwalone za dowcip, humor i sprytne użycie języka. Recenzenci uważają je za zabawne i pomysłowe, z unikalnym podejściem do oryginalnych tekstów Szekspira. „Dogg's Hamlet” jest szczególnie zabawny, co czyni go radosnym zarówno dla czytelników, jak i widzów. Sztuka nadaje się do łączenia z innymi przedstawieniami, co zwiększa jej wszechstronność.

Niektórzy recenzenci zauważają, że złożona gra językowa może prowadzić do chaosu i frustracji. Dodatkowo, dziwaczna natura sztuki może nie spodobać się każdemu, a fakt, że jest ona wymieniona jako wyczerpana, może utrudnić niektórym czytelnikom jej znalezienie.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dogg's Hamlet, Cahoot's Macbeth

Zawartość książki:

Komedia.

Postacie: 9 męskich, 2 żeńskie.

2 wewnętrzne scenografie.

Ta sprytna komedia składa się z dwóch krótkich sztuk. W pierwszej z nich grupa angielskich uczniów (granych przez dorosłych) mówi w kpiącym języku zwanym "Dogg". Ten zabawny język bełkocze, dopóki uczniowie, którzy uczą się "obcego" języka Szekspira, nie zaprezentują niesamowicie zabawnej 15-minutowej wersji Hamleta, a następnie bisują dwuminutową wersją. Druga sztuka, poświęcona dysydenckiemu czeskiemu dramaturgowi Pavlowi Kohoutowi, opowiada o przedstawieniu Makbeta, które on i jego przyjaciele wystawili kiedyś w salonie, ponieważ rząd zakazał publicznych występów. Akcja przenosi się między gołą sceną a policyjnym śledztwem. Morderstwo i intryga ze sztuki Szekspira zestawione są z czeskimi prześladowaniami politycznymi.

"Język i śmiech są zaraźliwe... Lewis Carroll czułby się jak w domu." - The New York Times.

"Mieszanka komicznego nonsensu i cierpkiej satyry politycznej". -Christian Science Monitor.