Hall of Waters

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Zawartość książki:

Polecana przez Ms. Magazine jako tytuł polecany w sierpniu 2019 roku.

"Wejście do Hall of Waters Berry Grass to zgoda na głębinowe wykopaliska przez kąpiele, które są jednocześnie znajome, ale obce. Grass jest twoim przewodnikiem - trzyma pióro w dłoni, oświetlając ciemności, które powodują, że światło załamuje się z powrotem na czytelniku i autorze. W Missouri nie ma naturalnych jezior - zamiast tego są one tworzone przez budowę tamy, a woda przecina drzewa. Uważa się jednak, że źródła są prawdziwie błękitne, jak mówi Grass: "I to wszystko jest takie zdrowe, prawda? Tak regenerujące? Zanurzyć się w doskonałej wodzie naszej natury i udawać, że ta wyższość jest naszą naturą. Udawać, że koncepcja naturalności jest naturalna". Hall of Waters to badanie tego, jak Ameryka uwielbia być niezakłócona po tym, jak twierdzi, że jest ich własnością, i jak Grass znajduje sposób na odzyskanie tożsamości, wciąż nosząc ślady fontann z przeszłości." - Brian Oliu, autor So You Know It's Me.

"Zapominamy, że jednym z produktów spalania ognia jest woda. A przenikliwe i dalekowzroczne, czworościenne i czułe mikrowspomnienia Berry'ego Grassa, osadzone w osmotycznej membranie Środkowej Granicy, Hall of Waters, przypominają nam o tych zmieszanych i pomieszanych rezultatach w rdzeniu spalania poznania. Nie przychodzi mi do głowy nic podobnego do elementarnej chemii tej książki. Jest wysublimowana, tak, ale w swojej znakomicie oddanej prozie przepisuje (i uprawnia) wartości, które wiążą nas z miejscem miejsca i nami nas. Ta woda jest rzeczywiście "twarda", ale w rozpuszczonych ciałach stałych można znaleźć balsam, studnię, źródło i chrzest, a wszystko to oblane płynnym ogniem." - Michael Martone, autor The Moon Over Wapakoneta i Brooding.

HALL OF WATERS to próba demitologizacji wiejskiego amerykańskiego Środkowego Zachodu na konkretnym przykładzie rodzinnego miasta autora, Excelsior Springs, MO. Poprzez liryczny esej i wspomnienia, książka stara się zbadać i podważyć nieodłączną supremację białych osadników w małych miasteczkach Środkowego Zachodu, zdemantyzować nostalgię za ziemią i miejscem, która jest znakiem rozpoznawczym sztuki Środkowego Zachodu, oraz zastanowić się, jak to było dorastać jako queer i trans w tak toksycznym środowisku.

Fragmenty ukazały się na stronie:

Wędrowiec.

Tiny Mag.

Phoebe Journal.

Diagram.

The Fanzine.

The Map is Not.