Haitańczycy: Historia dekolonialna

Opinie czytelników

Książka przedstawia kompleksową narrację historyczną Haiti, koncentrując się na perspektywie zniewolonych Afrykanów, a nie europejskich zdobywców. Bada udaną rewolucję na Haiti prowadzoną przez wiejskich chłopów i podkreśla stworzone przez nich struktury kulturowe i społeczne, w tym język i użytkowanie ziemi.

Oferuje świeże spojrzenie na historię Haiti, nadając priorytet głosom i doświadczeniom podbitych. Podkreśla odporność wiejskich chłopów i rolę haitańskiego języka Kreyòl we wspieraniu tożsamości kulturowej i oporu. Dobrze zbadane porównanie z podobnymi kompleksowymi pracami, co czyni go cennym źródłem dla zaawansowanych studiów.

Może nie obejmować w wystarczającym stopniu punktów widzenia lub celów Zachodu, koncentrując się głównie na narracjach haitańskich. Głębia i złożoność tematu może być bardziej odpowiednia dla studentów i wykładowców niż dla zwykłych czytelników.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Haitians: A Decolonial History

Zawartość książki:

W tej obszernej historii czołowy haitański intelektualista Jean Casimir argumentuje, że historia Haiti nie powinna zaczynać się od zwykłego obrazu Saint-Domingue jako najbogatszej kolonii XVIII wieku. Zaczyna się raczej od rekonstrukcji tego, jak jednostki z Afryki, w środku złotego wieku imperializmu, stworzyły suwerenne społeczeństwo oparte na wyobraźni politycznej i radykalnym odrzuceniu porządku kolonialnego, utrzymującego się nawet przez okupację USA w 1915 roku.

The Haitians krytycznie rewiduje również samą naturę niewolnictwa, kolonializmu i suwerenności. Casimir skupia się tutaj na perspektywach haitańskich moun andeyo - wiejskiego chłopstwa pochodzącego w większości z Afryki. Zadając pytanie, w jaki sposób ci systematycznie marginalizowani i uciszani ludzie przetrwali w obliczu niemal całkowitego pozbawienia praw politycznych, Casimir identyfikuje coś, co nazywa systemem kontr-plantacji.

Wywodzący się z karaibskich praktyk politycznych i kulturowych, kontr-plantacja obejmowała konsekwentne poleganie na drobnej własności ziemskiej. Casimir pokazuje, w jaki sposób lakou, małe działki ziemi często zamieszkiwane przez pokolenia tej samej rodziny, były i nadal są miejscami oporu, nawet w obliczu niekorzystnych warunków strukturalnych wywodzących się z czasów kolonialnych, z których niektóre są nadal utrzymywane przez rząd Haiti przy wsparciu sił zewnętrznych.