Haiku miłości i wojny: Perspektywy OIF z serca kobiety

Opinie czytelników

Recenzje chwalą „Haiku of Love and War” Elyse Braxton za wyjątkowy i emocjonalny portret doświadczeń pielęgniarki wojskowej podczas rozmieszczenia. Książka została doceniona za piękną strukturę haiku, która oddaje głębokie uczucia i wnikliwe refleksje na temat miłości, wiary i służby. Czytelnicy uważają ją za wzmacniającą i inspirującą.

Pisarstwo jest opisywane jako wciągające, emocjonalne i pięknie skonstruowane w formie haiku. Czytelnicy doceniają szczerość autora i uniwersalne tematy miłości, służby i rozwoju osobistego. Wielu z nich uznało książkę za inspirującą i przedstawiającą świeże spojrzenie na życie wojskowe. Poetycki styl pozwala na bogatą eksplorację zarówno osobistych, jak i zawodowych wyzwań.

Niektórzy czytelnicy wspominali o początkowym wahaniu wobec poezji, szczególnie w formacie haiku, choć wielu z nich było mile zaskoczonych. W recenzjach nie podkreślono żadnych istotnych uwag krytycznych, ale specyficzny urok haiku może nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Haiku of Love and War: OIF Perspectives From a Woman's Heart

Zawartość książki:

Elyse Braxton została oddelegowana do Kuwejtu jako Individual Augmentee w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych w celu wsparcia operacji Iraqi Freedom od lipca 2007 do sierpnia 2008 roku. Służyła jako pielęgniarka w Szpitalu Wojskowym Stanów Zjednoczonych w Kuwejcie w Camp Arifjan oraz w Centrum Medycznym w Camp Buehring.

Pani Braxton zaciągnęła się do Rezerwy Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w kwietniu 2003 r., w kategorii lotnictwa i ukończyła obóz startowy w październiku 2003 r. jako wyróżniający się absolwent. W grudniu 2003 r., podczas drugiego urlopu wolontariackiego w Armii Stanów Zjednoczonych w Regionalnym Centrum Medycznym Landstuhl w Niemczech, została natchniona przez Boga, by zostać pielęgniarką. Została mianowana chorążym w Korpusie Pielęgniarek Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych po ukończeniu Villanova University's College of Nursing w lipcu 2006 roku.

Pragnieniem autorki jest podzielenie się swoimi przemyśleniami, uczuciami, marzeniami, obserwacjami i modlitwami uchwyconymi z pełnej perspektywy kobiety, która po raz pierwszy bierze udział w misji.