Ocena:

Książka jest chwalona za obszerne badania i kontekst historyczny dotyczący habeas corpus i jego rozwoju na przestrzeni wieków. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za pouczającą i istotną, inni krytykują ją za to, że jest gęsta, powtarzalna i słabo zredagowana, co może stanowić wyzwanie dla czytelników niezaznajomionych z tematem.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i pouczająca
⬤ zapewnia historyczny kontekst dla zrozumienia amerykańskiego prawa
⬤ stymuluje kreatywne myślenie
⬤ oferuje cenne spostrzeżenia dla praktyków w dziedzinie habeas corpus.
⬤ Gęsta i czasami myląca dla niewtajemniczonych czytelników
⬤ wymaga silnej ręki redakcyjnej
⬤ powtarzające się tematy
⬤ długie rozdziały mogą stać się nużące
⬤ przypisy nie są dogodnie rozmieszczone.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Habeas Corpus: From England to Empire
Nazywamy habeas corpus Wielkim Pismem Wolności. Ale w rzeczywistości był to nakaz władzy.
W pracy opartej na bezprecedensowym badaniu tysięcy spraw z ponad pięciuset lat, Paul Halliday przedstawia obszerny rewizjonistyczny opis najbardziej szanowanego narzędzia prawnego na świecie. W dekadach około 1600 r. angielscy sędziowie wykorzystywali idee dotyczące władzy królewskiej, aby wzmocnić swoją pozycję i chronić poddanych króla.
Kluczem nie było "prawo" więźnia do "wolności" - są to współczesne idiomy - ale możliwe krzywdy popełnione przez strażnika lub kogokolwiek, kto nakazał zatrzymanie więźnia.
Skupienie się na krzywdach dało pismu siłę niezbędną do ochrony idei dotyczących praw, które rozwinęły się poza prawem. Ta władza sądownicza przeniosła pismo na cały świat, od Quebecu po Bengal.
Paradoksalnie, impuls przedstawicielski, najczęściej wyrażany poprzez działania legislacyjne, bardziej niż cokolwiek innego przyczynił się do osłabienia nakazu. Potrzeba kontrolowania imperialnych poddanych coraz bardziej ograniczała sędziów. Doświadczenie imperialne ma zatem kluczowe znaczenie dla zrozumienia szerszej historii pisma i prawa angielskiego.
Praca Hallidaya wpłynęła na orzeczenie Sądu Najwyższego USA z 2008 r. w sprawie Boumediene przeciwko Bushowi w sprawie więźniów w obozach przetrzymywania w Guant namo. Jego niecierpliwie oczekiwana książka z pewnością zostanie uznana za ostateczną historię habeas corpus.