Guru, Bagman i Sceptyk - opowieść o nauce, seksie i psychoanalizie

Opinie czytelników

Książka przedstawia wciągające spojrzenie na historię wczesnej psychoanalizy z mieszanką wnikliwej krytyki i humoru. Cierpi jednak z powodu uprzedzeń i braku współczesnego kontekstu dotyczącego ewolucji teorii i praktyki psychoanalitycznej.

⬤ Interesujące spostrzeżenia historyczne
⬤ wciągający styl pisania
⬤ elementy humorystyczne
⬤ dobrze zbadane z urzekającymi postaciami.

⬤ Znacznie ograniczona i stronnicza
⬤ nie uwzględnia współczesnego rozwoju psychoanalizy
⬤ nie wspomina o wielu istotnych odniesieniach i dowodach empirycznych.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Guru, the Bagman and the Sceptic - A story of science, sex and psychoanalysis

Zawartość książki:

Błyskotliwie dowcipna książka o splecionych losach psychoanalityka Ernesta Jonesa, chirurga Wilfreda Trottera i guru psychoanalizy, Zygmunta Freuda.

Ernest Jones był najbliższym współpracownikiem i najbardziej zagorzałym uczniem Zygmunta Freuda. Sprytny, pewny siebie i niezwykle ambitny Jones promował psychoanalizę jako rodzaj świeckiej religii. Była to dla niego również ucieczka przed karierą medyczną zniszczoną przez powtarzające się oskarżenia o wykorzystywanie seksualne. Tymczasem jego bliski przyjaciel i szwagier Wilfred Trotter - sławny chirurg, który dramatycznie uratował życie Jerzego V i który przyjął Freuda jako pacjenta podczas jego londyńskiego wygnania - odmówił poddania się pokusom nowego freudyzmu. Będąc kwintesencją angielskości, Trotter nie był pod wrażeniem zręcznych karierowiczów medycznych, nie ufał wielkim teoriom i brakowało mu pompatyczności i samouwielbienia.

Od wczesnych początków psychoanalizy do choroby króla Jerzego w 1928 roku i ostatecznego spotkania Freuda i Trottera w 1939 roku, Seamus O'Mahony opowiada historię tych trzech postaci i ich życia z lapidarnym dowcipem i erudycją. Jest to książka o kultowej wierze, zdrowym sceptycyzmie i seksualnych obsesjach intelektualnych i bohemy w Londynie, Cambridge i Wiedniu, a także o lekarzach w pogoni za bogactwem i sławą. Przywraca do życia kluczowy moment w nowoczesnej historii kultury i zastanawia się, w jaki sposób i dlaczego pisma nieudanego neurologa z Wiednia stały się tak wpływowe.