Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Poezja Lawrence'a Saila jest znana ze skrupulatnego połączenia bliskiej obserwacji i szerszych refleksji. W Guises opiera się na mocnych stronach dwunastu poprzednich zbiorów, pisząc "w pochwale percepcji", która przynosi własne wyzwania i rozkosze, zawarte w zmianach i warstwach języka.
Poczucie tego, co cenne i niepewne, informuje wiersze o bardzo różnych tematach i sceneriach. Pojawia się również nowa świadomość zagrożenia dla przepychu świata przyrody, jakie stanowi ludzka rozrzutność.
Podkreślając tymczasowość naszych ziemskich doświadczeń, Sail zdaje sobie sprawę z bliskości eulogii do elegii, a jego wiersze celebrujące bezpośredniość ludzkich uczuć i doświadczeń trafnie współgrają z tymi, które wspominają zmarłych przyjaciół. Czterdzieści sześć lat po publikacji pierwszej książki Saila, Guises oferuje owoce pełni.