Guff

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Zawartość książki:

Guff Brendana Kennelly'ego jest zarówno rzecznikiem, jak i wyrzutkiem, adwokatem diabła i samokrytykiem, everymanem i każdym pisarzem pochłoniętym przez zwątpienie i kwestionowanie samego siebie. Książka Guff jest o słowach piszących człowieka.

Słowa wpędzają go do jaskini samego siebie, gdzie kwestionuje wszystko, w tym słowa, które wydają się stanowić odpowiedzi i odpowiedzi, które kwestionują zarówno pytania, jak i odpowiedzi. Czy poeci piszą wiersze, czy wiersze piszą poetów? I weźmy pod uwagę kształt tego znaku zapytania, jak wąż skręcający się we śnie: tak skręcające się lub skręcone węże leżą obok Guffa, gdy próbuje zasnąć w swojej jaskini, prowadzony teraz przez słowa, które wąż syczy w jego starej głowie. Przez cały poemat Guff słyszy zarówno syczenie słów, które, jak sądzi, kocha, jak i syczące tajemnice miłości.

Guff pada ofiarą bezlitosnej ciągłości jednego słowa prowadzącego do drugiego, aż słowa te rozluźniają się i osiadają w tym, co uważa lub ma nadzieję, że jest "znaczeniem". Podobnie jak Cromwell Kennelly'ego, The Book of Judas i Poetry My Arse, Guff jest żartobliwą satyrą Swiftian, złośliwą medytacją nad ludzką kondycją.

To także potężnie ekspresyjny hymn na cześć życia ze wszystkimi jego wadami, wężowy wiersz z ruchem rzeki w jej różnych nastrojach, od zimnego gniewu po letnie ciepło dla umysłów i ciał, który pyta, kim lub czym jest prawdziwie szlachetna osoba? Dublin jest tłem dla poszukiwań Guffa, miasta, w którym nawiedzeni mężczyźni chodzą po ulicach, rozmawiając ze sobą, czasami z pasją, czasami z atmosferą tajemnicy lub samooskarżenia, czasami tak, jakby szukali przyjaciela gotowego słuchać.

Guff jest bratem tych dziwnych wędrowców. W wierszu staje się z nimi jednością lub sprzecznością.