Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Sin in the Sixties: Catholics and Confession, 1955-1975
Spowiedź osiągnęła szczytową frekwencję na początku lat pięćdziesiątych XX wieku, ale pod koniec Soboru Watykańskiego II popularność tego sakramentu gwałtownie spadła. Podczas gdy ten spadek jest często odnotowywany przez historyków, teologów, księży i świeckich - wszyscy chętnie przedstawiają możliwe wyjaśnienia - niewiele uwagi poświęcono innej dramatycznej zmianie.
Wraz ze spadkiem popularności sakramentu pokuty w Stanach Zjednoczonych nastąpiły zmiany w niesakramentalnych praktykach pokutnych, w tym post wielkopostny, Ember Days i całoroczna piątkowa wstrzemięźliwość od mięsa. Amerykańscy katolicy - czasami szyderczo nazywani Rybakami - wytrwale przestrzegali piątkowej abstynencji, niezależnie od pochodzenia etnicznego czy położenia geograficznego. W 1966 roku biskupi w Stanach Zjednoczonych wydali oświadczenie wprowadzające w życie konstytucję apostolską papieża Pawła VI o pokucie.
Jedzenie mięsa w piątek zmieniło się z grzechu śmiertelnego w grzech w ogóle nie uważany za grzeszny.
Ta pozornie nocna zmiana w jednej z najbardziej długotrwałych praktyk, która mogła być wykorzystana do identyfikacji katolików w USA, zdezorientowała wielu wiernych i spowodowała, że piątki stały się po prostu kolejnym dniem. Upadek sakramentu najlepiej postrzegać w kontekście upadku większej kultury pokutnej wśród amerykańskich katolików, a oba te zjawiska najlepiej rozumieć w odniesieniu do zmieniającego się pojęcia grzechu w tym okresie.
Grzech stał się bardziej abstrakcyjną, ogólną koncepcją, ostro kontrastującą z rzeczywistą i osobistą "listą zakupów" grzechów, które wierni często wyliczali we wcześniejszych dekadach. Wraz z tą zmianą w postrzeganiu grzechu pojawiła się krytyka praktyki pokutnej, a zarówno sakramentalna, jak i niesakramentalna pokuta została uznana za legalistyczną i powierzchowną. Próby ożywienia pokuty poprzez większy wybór - czy to w konfesjonale, czy w piątki - w rzeczywistości pogłębiły upadek amerykańskiej praktyki pokutnej.
Dla niektórych praktyki pokutne są zakopanym skarbem Kościoła, który czeka na ponowne odkrycie. Dla innych były to doświadczenia, które trzeba było znieść i o których najlepiej zapomnieć. Morrow, w przemyślany i bezstronny sposób, śledzi, jak zmieniło się postrzeganie i nacisk w tym krytycznym i kontrowersyjnym okresie w historii kościoła.