Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 6 głosach.
Oryginalny tytuł:
Sin
Zawartość książki:
Jest to książka drukowana na żądanie i dlatego nie podlega zwrotowi.
Berkouwer jest znany z tonu uwielbienia i czci, który przewija się przez całą jego teologię. Jak stwierdza w tym tomie: "Celem pieśni pochwalnej jest oczywiście to, że powinniśmy śpiewać razem i nie grzęznąć w obcych i spekulatywnych problemach. Człowiek pogrążony w problemach może jedynie relatywizować i dysharmonizować swoją pieśń zwycięstwa".
To stwierdzenie jest kluczem do zrozumienia tej naprawdę niezwykłej książki o całkowicie ponurym i poważnym problemie grzechu człowieka. Radość, doksologia i biblijna pobożność są znakami rozpoznawczymi dyskusji Berkouwera od okładki do okładki. Argumentuje on, w świetle Pisma Świętego, że nie może być znaczenia w tym, co bezsensowne, sensu w tym, co bezsensowne, ani racjonalności w tym, co z natury irracjonalne. Twierdzenie, że może istnieć, może jedynie umniejszać okropność grzechu i wielkość Bożego przebaczenia. Dlatego może to tylko wpływać na naszą pobożność. Właściwą reakcją na grzech jest prawdziwe przyznanie się do winy.
Człowiek, który prawdziwie wyznaje winę, otrzymuje prawdziwe przebaczenie. Radość i doksologia mają miejsce, gdy grzech jest traktowany z prawdziwą, bardzo biblijną powagą.
Z tego punktu widzenia autor odrzuca pojęcia monizmu, dualizmu i demonologicznego wyjaśnienia grzechu człowieka. Nie chce mieć nic wspólnego z "fenomenologią zła", która postrzega grzech jako coś oczywistego. W świetle zbawienia, które nadeszło, możemy jedynie mówić o naszych grzechach, które pozostają zagadką. Pogląd Berkouwera jest zdrową folią na współczesne koncepcje, które odnoszą się do "wyobcowania", "alienacji" i "niezdolności" człowieka, a mają niewiele lub nic do powiedzenia na temat jego winy. Unika języka przyczynowości, ponieważ "samooszukiwanie się depcze po piętach każdemu wyjaśnieniu naszego grzechu". Jego zainteresowania są biblijne i doksologiczne, i właśnie dlatego zaprzecza on koncepcjom realizmu i federalizmu rozwiniętym w ortodoksyjnej teologii reformowanej.
"Grzech pierworodny" nie jest datum, które jest "z nami" i z pewnością nie jest "obcą winą".
Jest ono raczej znane z naszego własnego zaangażowania w grzech. Nic, nawet wiara, nie może rzucić światła na prawdziwie enigmatyczny charakter zła. W ten sposób pobożność i doksologia otwierają drzwi do zrozumienia, dlaczego Berkouwer odrzuca w tej książce szereg fałszywych alternatyw lub problemów. Typowe są problemy monizmu i dualizmu, nieistniejącej i rzeczywistej woli Boga, prawa i ewangelii, cum verbo i per verbum, gniewu Boga i Jego miłości, Jego sprawiedliwości i miłosierdzia, Adama i Chrystusa. Gniew Boży jest postrzegany w służbie Jego łaski, a nie jako współrzędna Jego miłości: i właśnie w Jego nietolerancji dla grzechu objawia się akt Jego miłosierdzia. W podobny sposób nie możemy omawiać prawa jako źródła poznania grzechu w oderwaniu od ewangelii, ani ewangelii w oderwaniu od prawa. Nie możemy postrzegać Adama w oderwaniu od Jezusa Chrystusa.
W tym tomie, który jest z pewnością jednym z najlepszych dzieł Berkouwera, jest wiele spostrzeżeń.
