Gry, w które grają czarne dziewczyny: Uczenie się lin od podwójnego holendra do hip-hopu

Opinie czytelników

Książka „The Games Black Girls Play” autorstwa Kyry Gaunt jest wysoko oceniana za wnikliwą eksplorację historii i znaczenia gier handclap wśród czarnoskórych dziewcząt, a także szerszych implikacji kulturowych dla muzyki i płci. Recenzenci podkreślają jej inspirującą jakość, wartość edukacyjną i przełomowe badania w dziedzinach takich jak studia nad dziewczętami i studia afroamerykańskie. Podczas gdy większość recenzji jest pozytywna, jeden z recenzentów zaproponował bardziej neutralną perspektywę, oceniając ją na trzy gwiazdki.

⬤ Wnikliwa i edukacyjna
⬤ podkreśla rolę czarnoskórych dziewcząt w historiach mówionych i kulturze muzycznej
⬤ dobrze napisana i inspirująca
⬤ zmienia zrozumienie pochodzenia hip hopu
⬤ niezbędna dla osób zajmujących się studiami nad dziewczętami i studiami nad Afroamerykanami.

Jeden z recenzentów uznał ją za tylko umiarkowanie interesującą i ocenił ją na trzy gwiazdki; może być postrzegana jako przede wszystkim akademicka.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Games Black Girls Play: Learning the Ropes from Double-Dutch to Hip-Hop

Zawartość książki:

2007 Alan Merriam Prize przyznawana przez Society for Ethnomusicology 2007 PEN/Beyond Margins Book Award Finalist Kiedy myślimy o afroamerykańskiej muzyce popularnej, naszą pierwszą myślą prawdopodobnie nie jest podwójne sprzęgło: dziewczyny podskakujące między dwiema wirującymi linami, utrzymujące czas w rytm tik-tak pod palcami. Ale ta książka dowodzi, że gry, w które grają czarne dziewczyny - piosenki z klaskaniem w dłonie, okrzyki radości i skakanie na linie z podwójnym sprzęgłem - zarówno odzwierciedlają, jak i inspirują zasady tworzenia czarnej muzyki popularnej.

The Games Black Girls Play ilustruje, w jaki sposób czarne style muzyczne są włączane do najwcześniejszych gier, których uczą się afroamerykańskie dziewczęta - w efekcie gry te zawierają DNA czarnej muzyki. Opierając się na wywiadach, nagraniach zabaw z klaskaniem w dłonie i okrzykami radości, a także własnych obserwacjach i wspomnieniach z gier, Kyra D.

Gaunt dowodzi, że gry czarnych dziewcząt są związane z długimi tradycjami afrykańskiego i afroamerykańskiego muzykowania oraz że uczą ważnych lekcji muzycznych i społecznych, które są przenoszone w dorosłość. W tej celebracji poezji na placu zabaw i dziecięcej choreografii odkrywa zaskakująco bogaty wkład dziewczęcych zabaw w czarną kulturę popularną.