Grupy wsparcia w żałobie: Tchnienie życia w historie zmarłych

Opinie czytelników

Książka oferuje cenne spostrzeżenia na temat wsparcia w żałobie, podkreślając znaczenie utrzymywania więzi ze zmarłymi bliskimi poprzez „pamiętające rozmowy”. Zawiera jasne wskazówki zarówno dla osób indywidualnych, jak i moderatorów grup żałobnych, podkreślając ćwiczenia pomagające żałobnikom zintegrować wspomnienia o utraconych bliskich z ich życiem. Wiele recenzji chwali książkę za jej praktyczne podejście, przejrzystość i głębię emocjonalną, co czyni ją zalecanym źródłem informacji dla osób pracujących z żałobą.

⬤ Dobrze zorganizowana i wnikliwa
⬤ oferuje praktyczne ćwiczenia i wskazówki dotyczące wsparcia w żałobie
⬤ pomaga ułatwić zdrowe procesy żałoby
⬤ zachęca do utrzymywania relacji ze zmarłymi bliskimi
⬤ odpowiednia zarówno dla osób indywidualnych, jak i grup
⬤ krótka i zwięzła
⬤ chwalona za przejrzystość i emocjonalny rezonans.

Niektórzy mogą uznać materiał wprowadzający za mniej wciągający; istnieje sugestia, aby go pominąć i wrócić później, co może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Bereavement Support Groups: Breathing Life Into Stories of the Dead

Zawartość książki:

Ta książka, BEREAVEMENT SUPPORT GROUPS, wypełnia lukę między wyzwaniami konwencjonalnej psychologii żałoby a praktyką poradnictwa żałobnego.

Zmarła osoba często pozostawała w tyle w rozmowach doradczych, wymagając od pogrążonych w żałobie zdystansowania się od uhonorowania wspomnień, które mogłyby ukoić ich ból serca. Jak na ironię, historie zmarłej osoby nie zajmowały ważnego miejsca w doświadczeniu żałoby.

Ta książka oferuje ustrukturyzowany przewodnik ułatwiający prowadzenie grup wsparcia w żałobie, ale ma być czymś więcej niż prostą książką „jak to zrobić”. Zainspiruje również czytelników ożywczymi pomysłami na praktykę. Ten nowy sposób myślenia obejmuje historie i miłość, które pozostają po śmierci.

Oto model składania wartości, spuścizny, znaczeń i powiązań zmarłej osoby w życie żywych. Książka pokazuje, jak wykorzystać metaforyczną obecność zmarłego, dostępną poprzez historie, działania i rytuały, aby potwierdzić związek ze zmarłym jako coś więcej niż utracone wspomnienie, które należy odłożyć na półkę obok zakurzonych starych albumów ze zdjęciami.