Grief Exposed: Dając głos niewypowiedzianemu

Opinie czytelników

Książka „Grief Exposed” autorstwa Mike'a Solloma oferuje niefiltrowaną i surową narrację na temat złożoności żałoby, szczególnie po utracie syna na raka. Przedstawia wpisy z dziennika, które podsumowują emocjonalną podróż autora, ujawniając ból, udrękę i realia żałoby, jednocześnie zachęcając czytelników do przyjęcia swoich uczuć, a nie unikania ich.

Pisanie jest opisywane jako potężne, autentyczne i jasne, zapewniające świeże spojrzenie na żałobę. Rezonuje z tymi, którzy doświadczyli straty, oferując głos emocjom, które często pozostają niewyrażone. Czytelnicy doceniają przejrzystość i odwagę autora w dzieleniu się swoją bolesną podróżą, a także potencjał książki w zakresie wspomagania leczenia i wspierania zrozumienia wśród osób zmagających się z żałobą. Dodatkowo, zwięzły format rozdziałów pozwala na głęboką refleksję.

Temat jest niezaprzeczalnie ciężki i może być trudny dla niektórych czytelników, szczególnie tych, którzy są w żałobie od niedawna lub są emocjonalnie wrażliwi. Niektórzy mogą uznać surową szczerość za zbyt intensywną lub trudną do strawienia, ponieważ nie słodzi ona doświadczenia straty.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Grief Exposed: Giving a Voice to the Unspeakable

Zawartość książki:

W tych strasznych dniach i nocach, gdy Mike zderzył się z chorobliwymi wspomnieniami cierpienia i śmierci syna - i nieznośnym bólem nieobecności Jima - potrzebował sposobu na opisanie udręki swojego serca. Znalazł więc oprawiony w spiralę notatnik i pisał. Pisał, pisał i pisał.

Mike wierzył, że jeśli uda mu się znaleźć odpowiednie słowa - wypowiedzieć to, co niewypowiedziane - może również znaleźć sposób na zniesienie bólu. Gdyby mógł wystawić te słowa żalu na światło dzienne, mogłoby to uczynić wszystko znośniejszym. Wiele z jego słów było mrocznych, surowych i gniewnych i nie robiły nic więcej niż kronikę dziesięciu niekończących się lat zmagań i kłótni. Ale wiele z nich ujawniło wyspy nadziei i tak, promienie światła.

Dzięki hojnej zachęcie przyjaciół Mike zaczął się zastanawiać, czy te słowa światła, które odkrył w najciemniejsze noce, mogą również pomóc innym znieść nieznośną rzeczywistość ich bólu i straty. Czy mogą dać głos czyjemuś smutkowi? Jeśli tak, to nie mogły pozostać zakopane w stosie spiralowanych zeszytów.