Greenwood

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za skomplikowaną fabułę, piękny styl pisania i głębię emocjonalną, koncentrując się na tematach natury, rodziny i kondycji ludzkiej. Czytelnicy doceniają wciągającą narrację i rozwój postaci, choć niektórzy uważają, że struktura jest nietypowa, a bohaterowie czasami nieprzekonujący.

Wciągająca historia o drzewach i ludzkim życiu, pięknie napisana, emocjonalna i prowokująca do myślenia, bogaty rozwój postaci, istotne tematy dotyczące środowiska i rodziny, i gorąco polecana przez wielu czytelników.

Niektórzy czytelnicy uważają, że struktura jest zagmatwana, a postacie płaskie lub nieprzekonujące, co prowadzi do frustracji. Narracja przeskakuje w czasie, co dla niektórych może stanowić wyzwanie.

(na podstawie 127 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Wspaniała saga pokoleniowa, która przedstawia wzrost i upadek rodziny, jej sekrety i odziedziczone zbrodnie, od jednego z najbardziej uznanych kanadyjskich powieściopisarzy.

Longlisted for the Scotiabank Giller Prize - "A rugged, riveting novel... This excellent family saga will satisfy fans of the Scotiabank Giller Prize. Ta znakomita saga rodzinna zadowoli fanów "The Overstory" Richarda Powersa." -- Publishers Weekly (recenzja z gwiazdką)

"Jest wiele wizjonerskich momentów wplecionych w zmiennokształtną narrację Christie.... Greenwood przenika do sedna rzeczy." -- The New York Times Book Review

Jest rok 2038, a Jacinda (Jake) Greenwood jest gawędziarką i kłamczuchą, nadmiernie wykwalifikowanym przewodnikiem turystycznym niańczącym ultra-bogatych wczasowiczów w jednym z ostatnich lasów na świecie. Jest rok 2008, a Liam Greenwood jest stolarzem, leżącym na plecach po upadku w miejscu pracy, wołającym z betonowej podłogi pustej rezydencji. Jest rok 1974 i Willow Greenwood wychodzi z więzienia, wolna po tym, jak została zamknięta za jedną z niekończących się serii protestów ekologicznych: prób pokuty za grzechy niegdyś rozległego i brutalnego imperium drzewnego jej ojca. Jest rok 1934, a Everett Greenwood jest sam, jak zwykle, w swoim klonowo-syropowym obozie, kiedy słyszy płacz porzuconego niemowlęcia i zostaje wplątany w sieć zbrodni, tajemnic i zdrady, która przylgnie do jego rodziny na dziesięciolecia.

I przez cały czas są drzewa: stały, cichy puls pulsujący pod łatwymi zdaniami Christie, działający jako przewodnia metafora więdnięcia, wietrzenia i przetrwania. Lśniący, skomplikowany mechanizm zegarowy powieści Greenwood to zalana deszczem i skąpana w słońcu opowieść o więzach i punktach zerwania pieniędzy i miłości, drewna i krwi - oraz o pełnym nadziei, niemożliwym zadaniu wzrastania w kierunku światła.