Greening the Black Urban Regime: Kultura i handel zrównoważonym rozwojem w Detroit

Opinie czytelników

Książka oferuje potężną krytykę zielonej przebudowy w Detroit, podważając narracje promowane przez bogatych deweloperów i zapewniając dogłębną analizę kwestii planowania związanych z historią miasta i rasizmem. Niektórzy uważają jednak, że tekst jest banalny i brakuje w nim oryginalnych spostrzeżeń.

⬤ Świetnie napisana krytyka
⬤ potężna analiza zielonej przebudowy
⬤ podważa dominujące narracje o Detroit
⬤ rozbija kwestie rasizmu w planowaniu.

⬤ Przeciętne i oklepane teksty
⬤ brak oryginalnych przemyśleń
⬤ bardziej jak akademicki wymóg niż wciągająca lektura.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Greening the Black Urban Regime: The Culture and Commerce of Sustainability in Detroit

Zawartość książki:

Książka Alesii Montgomery Greening the Black Urban Regime: The Culture and Commerce of Sustainability in Detroit opowiada historię walki o kształt zielonej przebudowy w Detroit. Pracownicy kultury, wyobrażając sobie zielone miasto stworzone przez demokrację bezpośrednią, zaczęli przyciągać idealistycznych młodych przybyszów do sztuki ulicznej i ogrodów Detroit.

Następnie deweloper miliarder i prywatne fundacje zatrudniły międzynarodowych konsultantów do przeprojektowania śródmieścia i opracowania planu miasta. Posługując się językiem pracowników kultury, konsultanci ci przeprowadzili innowacyjne działania, ale nie umożliwili demokratycznej deliberacji. Plan Detroit Future City zdobył nagrody, a nowe zielone miejsca w gentryfikowanym śródmieściu zyskały dobrą prasę.

Jednak czarnoskórzy mieszkańcy Detroit o niskich dochodach mają niewielką możliwość kształtowania "zazieleniania", ponieważ rozwój jest nierównomierny, a ubóstwo utrzymuje się.

Opierając się na wieloletnich badaniach terenowych, Montgomery zabiera nas do sal rady miejskiej, biur organizacji non-profit, ogrodów, kościołów, kawiarni, imprez ulicznych i protestów publicznych, gdzie wyobrażano sobie przyszłość Detroit, debatowano nad nią i dyktowano. Zaczyna od wykorzystania danych statystycznych i historii mówionych, aby prześledzić wpływ ucieczki kapitału, a następnie opiera się na wywiadach i obserwacjach, aby pokazać, jak te wpływy wpływają na planowanie miasta.

Wrogość między czarnymi i białymi kształtuje główną narrację, ale rdzenni mieszkańcy, Azjaci, Arabowie i Latynosi w Detroit dodają do konfliktu. Montgomery porównuje Detroit do innych historycznych czarnych reżimów miejskich (HBUR) - amerykańskich miast, które wybrały pierwszych czarnoskórych mieszkańców. amerykańskich miast, które wybrały swoich pierwszych czarnoskórych burmistrzów wkrótce po ruchu na rzecz praw obywatelskich w latach 60-tych.

Krytyka ekologicznego urbanizmu w HBUR zazwyczaj koncentruje się na gentryfikacji. W przeciwieństwie do tego, Montgomery identyfikuje niebezpieczeństwo jako mniejszość, narzucenie "dobroczynnego" zarządzania w gentryfikowanych i niegentryfikowanych dzielnicach, które traktuje czarną biedotę miejską jako dzieci natury, którym brakuje (mentalnych, materialnych) zdolności do decydowania o swojej przyszłości. Naukowcy i studenci nauk społecznych, a także czytelnicy zainteresowani sprawiedliwością społeczną i środowiskową, znajdą w tych badaniach wielką wartość.