Grawitacyjna teoria masowego wymierania: Nowa ujednolicona teoria masowego wymierania wyjaśnia powstanie i upadek dinozaurów

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Gravity Theory of Mass Extinction: A New Unified Theory of Mass Extinction Explains the Rise and Fall of the Dinosaurs

Zawartość książki:

Przekonanie, że niektóre dinozaury były tak gigantyczne, że nie mogłyby istnieć przy dzisiejszej grawitacji, jest tematem często dyskutowanym na stronach internetowych. Najczęściej pojawia się opinia, że masa Ziemi musiała ulec znacznej zmianie, co spowodowało zmianę grawitacji powierzchniowej lub że Ziemia w jakiś sposób się rozszerzyła. Żadna z tych opinii nie ma poparcia naukowego. Teoria wyjaśniona w tej książce, GTME, ma takie wsparcie.

Czytelnicy zaznajomieni z podstawową fizyką rotacji rozumieją, że gdy dochodzi do redystrybucji masy w obracającym się symetrycznym obiekcie, takim jak Ziemia, istnieją dwa prawa fizyki, które muszą być przestrzegane: zachowanie (1) obrotowej energii kinetycznej i (2) momentu pędu. Kiedy ziemskie kontynenty połączyły się, tworząc Pangeę, ich środek masy przesunął się na południe od równika, co zmniejszyłoby (1) i (2). Coś musiało zrównoważyć powyższy ruch kontynentów, aby zachować dwie opisane wielkości. Tym czymś było albo przesunięcie elementów jądra Ziemi (rdzenia wewnętrznego/zewnętrznego i najgęstszego dolnego płaszcza) z dala od Pangei, albo zwiększenie prędkości obrotowej Ziemi (tj. skrócenie dnia). To ostatnie nie zostało wykryte podczas istnienia Pangei.

Wiele poszlak przemawia za GTME. Najbardziej oczywistym jest istnienie największych dinozaurów, zauropodów. Gdy Pangea rozpadła się, a grawitacja powierzchniowa wzrosła, nastąpiło wyginięcie wszystkich dinozaurów nieawaryjskich, gadów morskich, amonitów, pterozaurów itp. Ruch elementów rdzenia jest wspierany przez masywny powodziowy wulkanizm bazaltowy mezozoiku i dwóch superchronów, okresów, w których nie doszło do odwrócenia biegunów magnetycznych.

Najsilniejsze wsparcie dla GTME pochodzi z nauki o paleomagnetyzmie. Paleomagnetycy są podzieleni między poparciem dla modeli Pangea A i Pangea B. Opierając się na magnetycznym modelu Geocentric Axial Dipole (GAD) w celu zrekonstruowania pozycji kontynentów Pangei, napotkali przeszkodę; kontynenty zdawały się nakładać na siebie. GTME rozwiązuje ten problem, ponieważ przesunięcie elementów rdzenia z geocentrum Ziemi wymaga modelu innego niż GAD. Ostatnie badania wskazują, że odwrócenie biegunów geomagnetycznych jest bezpośrednio związane z rozmieszczeniem płyt kontynentalnych; koncepcja ta została już przedstawiona w GTME. Jak wyjaśniono w tej książce, wiele, jeśli nie większość masowych wymierań było wynikiem zmian w grawitacji powierzchniowej Ziemi spowodowanych ruchem elementów rdzenia wynikającym z ruchu kontynentalnych płyt tektonicznych.