Ocena:
Książka George'a Gamowa „Grawitacja” to klasyczna próba wyjaśnienia koncepcji grawitacji na przestrzeni dziejów, skupiająca się na postaciach takich jak Galileusz, Newton i Einstein. Jest chwalona za przystępny styl pisania i humorystyczny ton, ale krytykowana za nieścisłości historyczne i przestarzałe koncepcje naukowe.
Zalety:⬤ Przejrzysty i wciągający styl pisania, który sprawia, że złożone tematy stają się przystępne.
⬤ Humorystyczna i zabawna narracja.
⬤ Dobre wyjaśnienie klasycznych zasad grawitacji, w tym fizyki Newtona i rachunku wstępnego.
⬤ Klasyczny tekst, który wpłynął na wielu czytelników na przestrzeni lat i pozostaje wartościowym wprowadzeniem do grawitacji.
⬤ Zawiera nieścisłości historyczne dotyczące rozumienia grawitacji w średniowieczu.
⬤ Niektóre koncepcje są przestarzałe i brakuje im współczesnego kontekstu, szczególnie w fizyce.
⬤ Ilustracje i rysunki są często krytykowane jako nieczytelne lub wprowadzające w błąd.
⬤ Książka jest czasami zbyt uproszczona dla czytelników z podstawowym zrozumieniem fizyki i rachunku różniczkowego.
(na podstawie 71 opinii czytelników)
Gravity
Grawitacja jest jednym z czterech podstawowych oddziaływań występujących w przyrodzie. Zrozumienie grawitacji jest nie tylko niezbędne do zrozumienia ruchu obiektów na Ziemi, ale także ruchu wszystkich obiektów niebieskich, a nawet ekspansji samego Wszechświata.
W tej książce George Gamow przygląda się trzem naukowcom, których praca odkryła wiele tajemnic stojących za prawami fizyki: Galileuszowi, który jako pierwszy dokładnie zbadał proces swobodnego i ograniczonego spadania; Newtonowi, twórcy uniwersalnej siły; oraz Einsteinowi, który zaproponował, że grawitacja to nic innego jak zakrzywienie czterowymiarowej czasoprzestrzeni. Autor sam zilustrował książkę fantazyjnymi rysunkami technicznymi. O AUTORZE: George Gamow (1904-1968) był urodzonym w Rosji amerykańskim fizykiem jądrowym i kosmologiem, który był jednym z głównych zwolenników teorii wielkiego wybuchu, zgodnie z którą wszechświat powstał w kolosalnej eksplozji, która miała miejsce miliardy lat temu.
Gamow uczęszczał na Uniwersytet w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg), gdzie krótko studiował z A.
A. Friedmannem, matematykiem i kosmologiem, który zasugerował, że wszechświat powinien się rozszerzać.
W tym czasie Gamow nie kontynuował sugestii Friedmanna, woląc zamiast tego zagłębić się w teorię kwantową. Po ukończeniu studiów w 1928 r. wyjechał do Getyngi, gdzie opracował kwantową teorię radioaktywności, pierwsze udane wyjaśnienie zachowania pierwiastków promieniotwórczych.
W 1934 roku, po emigracji ze Związku Radzieckiego, Gamow został mianowany profesorem fizyki na Uniwersytecie George'a Washingtona w Waszyngtonie. Współpracował tam z Edwardem Tellerem nad opracowaniem teorii rozpadu beta (1936), procesu rozpadu jądrowego, w którym emitowany jest elektron. W 1954 roku zainteresowania naukowe Gamowa rozszerzyły się na biochemię.
Zaproponował koncepcję kodu genetycznego i utrzymywał, że kod ten jest określony przez kolejność powtarzających się tripletów nukleotydów, podstawowych składników DNA. Jego propozycja została potwierdzona podczas szybkiego rozwoju teorii genetycznej, który nastąpił później.
Gamow zajmował stanowisko profesora fizyki na Uniwersytecie Kolorado w Boulder od 1956 roku aż do śmierci. Jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich popularnych pism, mających na celu przybliżenie niespecjalistom tak trudnych tematów, jak teoria względności i kosmologia. Jego pierwsza praca, Pan Tompkins w Krainie Czarów (1939), dała początek wielotomowej serii Pan Tompkins (1939-67).
Wśród jego innych dzieł znajdują się One, Two, Three...
Infinity (1947), The Creation of the Universe (1952), A Planet Called Earth (1963) i A Star Called the Sun (1964).
