The Bounds of Freedom: Kant's Causal Theory of Action
Niniejsza monografia stanowi nową interpretację Kantowskiej koncepcji czasowej przyczynowości wolności woli. Interpretacja ta opiera się na analizie pierwotnej koncepcji działania Kanta, a mianowicie jako przyczynowego następstwa woli. Analiza ta z kolei opiera się na przyczynowej teorii percepcji H. P. Grice'a oraz na modyfikacji tej teorii dokonanej przez P. F. Strawsona.
Monografia odrzuca zwyczajowe założenie, że Kantowska maksyma działania jest przyczynową determinacją działania. Zamiast tego zakłada, że maksyma jest definitywna dla działania, a ponieważ jej główną tezą jest to, że działanie dla Kanta należy rozumieć przede wszystkim jako skutek woli, dochodzi do wniosku, że maksyma działania może być jedynie jego logiczną determinacją.
Czasowa koncepcja przyczynowości wolnej woli Kanta jest konfrontowana nie tylko przez współczesne filozoficzne koncepcje przyczynowości, ale także przez własną uzupełniającą teorię przyczynowości Kanta, zawartą w Drugiej Analogii Doświadczenia. Zgodnie z tą ostatnią koncepcją przyczynowość jest naturalną relacją między obiektami fizycznymi i psychicznymi, a zatem jest między nimi relacją czasową. W obliczu tego konfliktu badacze Kanta, tacy jak Allen W. Wood, albo odrzucają czasową koncepcję przyczynowości Kanta, albo, jak Henry E. Allison, akceptują ją, ale tylko w anodynicznej formie. Oba obozy przyjmują jednak wspomniane wcześniej założenie, że Kantowska maksyma działania jest przyczynową determinacją działania. Monografia, odrzucając to założenie, nie należy do żadnego z tych obozów.
