Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Limits of the Visible: Representing the Great Hunger
Brak fotografii irlandzkiego głodu przypisuje się niedoskonałościom medium, które było wówczas w powijakach, ale może to również wynikać z pewnych ograniczeń samego widzialnego.
Susan Sontag argumentowała, że obrazy mogą wywoływać sentymentalne reakcje, ale nie mogą odnosić się do szerszych politycznych kwestii zobowiązań i sprawiedliwości. Luke Gibbons ponownie przygląda się przedstawieniom głodu, szczególnie tym w irlandzkim Muzeum Wielkiego Głodu, aby argumentować, że obrazy mogą nie tylko dawać wizualną przyjemność, ale także wymagać etycznych interwencji ze strony widzów.
To połączenie współczucia i afektywnej reakcji z prawem do zadośćuczynienia jest przekazywane przez „rozsądną niejasność”, determinację, by nie pokazywać wszystkiego, co nakłada na widza obowiązek uzupełnienia tego, co jest poza reprezentacją lub tego, co pozostawiono wyobraźni.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)