Ocena:
Książka stanowi naukową analizę wyzwań logistycznych i ograniczeń międzynarodowej interwencji podczas ludobójstwa w Rwandzie. Kuperman argumentuje, że jakakolwiek interwencja miałaby ograniczony wpływ, prawdopodobnie ratując tylko około 100 000 istnień ludzkich. Podczas gdy niektórzy recenzenci chwalą szczegółowe badania i analizy, inni krytykują książkę za usprawiedliwianie braku interwencji. Ogólnie rzecz biorąc, jest to znacząca, ale kontrowersyjna praca dotycząca interwencji humanitarnej.
Zalety:⬤ Dogłębna i szczegółowa analiza logistyki interwencji międzynarodowych.
⬤ Zapewnia zniuansowaną perspektywę na złożoność interwencji w ludobójstwo.
⬤ Przystępna dla laików i oferuje jasny wgląd w politykę humanitarną.
⬤ Dobrze zbadana ze znaczną liczbą statystyk i przykładów.
⬤ Niektórzy krytycy postrzegają ją jako apologię nieinterwencji.
⬤ Zakłada zbyt uproszczone scenariusze dotyczące możliwych interwencji.
⬤ Pomija dowody na istnienie sił pokojowych w regionie w tamtym czasie.
⬤ Wnioski mogą nadmiernie opierać się na ekstrapolacjach, a tym samym podważać rygor analizy.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Limits of Humanitarian Intervention: Genocide in Rwanda
„.
W 1994 roku ludobójstwo w Rwandzie pochłonęło życie co najmniej 500 000 Tutsi - około trzech czwartych ich populacji - podczas gdy siły pokojowe ONZ zostały wycofane, a reszta świata stała z boku. Od tego czasu argumentowano, że niewielka interwencja wojskowa mogła zapobiec większości zabójstw. W książce The Limits of Humanitarian Intervention Alan J. Kuperman obala tę konwencjonalną mądrość jako mit.
Łącząc bezprecedensowe analizy postępu ludobójstwa i logistycznych ograniczeń humanitarnej interwencji wojskowej, Kuperman dochodzi do zaskakującego wniosku: nawet gdyby zachodni przywódcy zarządzili interwencję, gdy tylko dowiedzieli się o ogólnokrajowym ludobójstwie w Rwandzie, siły interwencyjne przybyłyby zbyt późno, aby uratować ponad jedną czwartą z 500 000 ostatecznie zabitych Tutsi. Ostatnie rozdziały książki, stanowiące przestrogę przed ograniczeniami interwencji humanitarnej, zawierają wnioski na przyszłość.
„.
