Oryginalny tytuł:
Frontiers of the Roman Empire: The Eastern Frontiers: Frontieres de l'Empire Romain: Les Frontieres Orientales
Zawartość książki:
Wschodnia granica Rzymu rozciągała się od północno-wschodniego wybrzeża Morza Czarnego do Morza Czerwonego. Mierzyła się z potężnym wrogiem Rzymu, królestwem Partii i jego następcą, sasanidzką Persją.
W starożytności bastionem Rzymu był obszar znany jako Syria lub Lewant, w przybliżeniu współczesna Syria, Liban, Jordania, Izrael i Palestyna. Na południu leżało królestwo Nabatejczyków, zaanektowane przez Rzym w 106 r. i utworzone w prowincję Arabia.
Na północy granica Kapadocji przebiegała w jednej z najbardziej niedostępnych i odległych części Eurazji, w obliczu ekstremalnych warunków klimatycznych i topograficznych, pośród mozaiki królestw klienckich. Ta ukryta i fascynująca granica w Turcji, której bazy leżą głównie pod zbiornikami wodnymi, jest głównym pominięciem w tym tomie i mamy nadzieję, że bardziej dogłębny opis pojawi się w odpowiednim czasie.
Kaukaskie forty wzdłuż brzegu Morza Czarnego są jednak częścią tego tomu. Jest to być może najmniej znana archeologicznie granica Rzymu, ale temat unikalnej relacji Arriana, gdy był gubernatorem Kapadocji.
