Grand Hotel Europa

Opinie czytelników

Książka przedstawia prowokującą do myślenia historię miłosną osadzoną na tle europejskiej krytyki historycznej i kulturowej. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za wciągającą i stymulującą intelektualnie, inni uważają, że zawiera ona nadmierne opisy i silne uprzedzenia wobec podróży.

Zapierająca dech w piersiach i pouczająca, wciągająca historia miłosna, wnikliwa krytyka europejskiej turystyki, intelektualnie prowokująca i zabawna, dobrze skonstruowana narracja.

Nadmierna szczegółowość, która odciąga uwagę od fabuły, silne nastawienie antypodróżnicze, niektórzy bohaterowie wydają się zadowoleni z siebie lub irytujący.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Zawartość książki:

MIĘDZYNARODOWY BESTSELLER

Poruszające i wciągające arcydzieło Ilji Leonarda Pfeijffera o europejskiej tożsamości, nostalgii i końcu pewnej epoki.

„Arcydzieło: wspaniały styl, błyskotliwość i bogactwo. Będzie przeciwstawiać się wiekom” Trouw (Holandia)

„Miłość mojego życia żyje w mojej przeszłości. To, pomimo aliteracji, okropne zdanie do napisania. Nie chcę dojść do wniosku, że podobnie jak w przypadku hotelu, w którym się zatrzymuję i kontynentu, od którego pochodzi jego nazwa, najlepszy czas mam już za sobą i że niewiele więcej mogę oczekiwać od przyszłości niż żyć przeszłością”. '

Pisarz zamieszkuje w znakomitym, ale niszczejącym Grand Hotel Europa, aby zastanowić się, gdzie poszło nie tak z Clio, w której zakochał się w Genui i przeniósł do Wenecji. Rekonstruuje fascynującą historię miłości w czasach masowej turystyki, o ich wycieczkach na Maltę, do Palmarii, Portovenere i Cinque Terre oraz o ich ekscytujących poszukiwaniach ostatniego obrazu Caravaggia. W międzyczasie staje się zafascynowany tajemnicami Grand Hotel Europe i coraz bardziej angażuje się w niezapomniane postacie, które go zamieszkują i które wydają się pochodzić z bardziej eleganckich czasów. W międzyczasie globalizacja zdaje się ogarniać nawet to zamrożone w czasie miejsce.

Grand Hotel Europa to mistrzowska powieść Ilji Leonarda Pfeijffera o starym kontynencie, gdzie jest tak wiele historii, że nie ma już miejsca na przyszłość i gdzie najbardziej realistyczne perspektywy na przyszłość są oferowane w formie wykorzystania przeszłości w formie turystyki.