A Reference Grammar of Caijia: An Unclassified Language of Guizhou
Caijia, (meŋ ni33ŋoŋ33) „mowa Caijia”, to zagrożony język z rodziny chińsko-tybetańskiej, w którym mówi mniej niż 1000 osób w powiatach Hezhang i Weining w północno-zachodniej prowincji Guizhou w południowo-zachodnich Chinach.
Jego podklasyfikacja pozostaje niejasna. Minęły prawie cztery dekady, kiedy język Caijia został oficjalnie zgłoszony po raz pierwszy w 1982 r.
przez Zespół Językowy Biura Identyfikacji Etnicznej w Bijie, ale mimo to język ten nie został dobrze opisany ani zbadany. Niniejsza książka, będąca lingwistycznym opisem odmiany Xingfa języka Caijia w oparciu o dane z badań terenowych w miasteczku Xingfa w powiecie Hezhang, jest pierwszą gramatyką referencyjną języka Caijia, obejmującą jego system dźwiękowy, słowotwórstwo, części mowy i struktury składniowe w piętnastu rozdziałach. Będąc językiem analitycznym, Caijia prezentuje wiele wspólnych cech gramatycznych poświadczonych w językach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, na przykład związki, czterosylabowe wyrażenia idiomatyczne lub rozbudowane wyrażenia, brak fleksji, system klasyfikatorów, silny związek między nominalizacją a relatywizacją, pro-drop i gramatykalizację czasowników.
Co więcej, Caijia wykazuje więcej podobieństw do języków sinickich. Oprócz tych wspólnych cech obszarowych, niniejsza książka ujawni również pewne szczególne cechy języka Caijia.