English Grammar: Nouns and Adjectives
Rzeczownik to nazwa dowolnej osoby, miejsca lub rzeczy, którą można poznać lub wspomnieć: jak George, York, człowiek, jabłko, prawda.
Wszystkie słowa i znaki traktowane technicznie (to znaczy niezależnie od ich znaczenia, a jedynie jako rzeczy, o których się mówi) są rzeczownikami; lub raczej są rzeczami odczytywanymi i interpretowanymi jako rzeczowniki; ponieważ w takim użyciu tymczasowo przyjmują składnię rzeczowników.
Przymiotnik jest słowem dodanym do rzeczownika lub zaimka i ogólnie wyraża jakość: jak: Mądry człowiek; nowa książka. Wy dwaj jesteście pilni.
Przymiotniki były inaczej nazywane atrybutami, atrybutami, cechami, rzeczownikami; ale żadna z tych nazw nie jest lepsza niż zwykła. Niektórzy pisarze klasyfikują przymiotniki z czasownikami, ponieważ z nijakim czasownikiem dla kopuły często tworzą logiczne predykaty: na przykład "Wady są zaraźliwe".
Łacińscy gramatycy zwykle klasyfikują je z rzeczownikami; w konsekwencji ich rzeczowniki są podzielone na rzeczowniki rzeczowe i rzeczowniki przymiotnikowe. U nas rzeczowniki są rzeczownikami, a przymiotniki same w sobie stanowią część mowy. Powszechnie uznaje się, że jest to znacznie lepszy podział. Przymiotniki nie mogą być właściwie nazywane rzeczownikami w żadnym języku, ponieważ nie są nazwami cech, które oznaczają.
Muszą być dodawane do rzeczowników lub zaimków, aby miały sens. Ale jeśli w sprawiedliwym podziale słów termin "rzeczowniki przymiotnikowe" jest niepotrzebny i niewłaściwy, to termin "zaimki przymiotnikowe" jest z pewnością nie mniej: większość słów, które Murray i inni nazywają tą nazwą, nie są zaimkami, ale przymiotnikami.