Ocena:
Książka oferuje wciągającą i przystępną eksplorację sztucznej inteligencji w kontekście gier, przemawiając zarówno do entuzjastów, jak i osób nowych w temacie. Skutecznie przekazuje złożone idee w humorystyczny i nieformalny sposób, dzięki czemu jest przyjemna dla szerokiego grona czytelników.
Zalety:⬤ Czytelna i interesująca
⬤ nie wymaga znajomości programowania ani matematyki
⬤ humorystyczny i bezpretensjonalny styl pisania
⬤ zawiera informacje na temat algorytmów sztucznej inteligencji
⬤ oferuje odniesienia do dalszych poszukiwań
⬤ odpowiednia zarówno dla zwykłych czytelników, jak i osób zainteresowanych środowiskiem akademickim.
Pewien stopień wiedzy lub inteligencji może być potrzebny do pełnego zrozumienia wszystkich koncepcji; czytelnicy, którzy nie grali we wspomniane gry, mogą nie docenić niektórych odniesień.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Playing Smart: On Games, Intelligence, and Artificial Intelligence
Nowa wizja przyszłości gier i projektowania gier dzięki sztucznej inteligencji.
Czy gry mogą mierzyć inteligencję? Jak sztuczna inteligencja wpłynie na gry przyszłości? W Playing Smart Julian Togelius bada powiązania między grami a inteligencją, aby zaoferować nową wizję przyszłych gier i projektowania gier. Gry wideo już teraz zależą od sztucznej inteligencji. Używamy gier do testowania algorytmów AI, rzucania wyzwań naszemu myśleniu i lepszego zrozumienia zarówno naturalnej, jak i sztucznej inteligencji. Togelius twierdzi, że w przyszłości projektanci gier będą mogli tworzyć inteligentniejsze gry, które z kolei uczynią nas mądrzejszymi, wykorzystując zaawansowaną sztuczną inteligencję do projektowania gier. W tej książce mówi nam, jak to zrobić.
Gry to przeszłość, teraźniejszość i przyszłość sztucznej inteligencji. W 1948 roku Alan Turing, jeden z ojców informatyki i sztucznej inteligencji, napisał odręcznie program do gry w szachy. Dziś mamy Deep Blue firmy IBM i AlphaGo firmy DeepMind, a ogromne wysiłki wkładane są w rozwój sztucznej inteligencji, która może grać w takie gry zręcznościowe jak Pac-Man. Programiści nadal używają gier do testowania i rozwijania sztucznej inteligencji, tworząc nowe testy porównawcze dla sztucznej inteligencji, jednocześnie kwestionując ludzkie założenia i zdolności poznawcze. Togelius przypomina nam, że projektowanie gier jest w istocie nauką kognitywną - kiedy gramy lub projektujemy grę, planujemy, myślimy przestrzennie, przewidujemy, poruszamy się i oceniamy siebie i swoją wydajność. Badając sposób, w jaki gramy i projektujemy gry, Togelius pisze, że możemy lepiej zrozumieć, jak myślą ludzie i maszyny. Sztuczna inteligencja może zrobić więcej dla projektowania gier niż tylko zapewnić zręcznego przeciwnika. Możemy ją wykorzystać do tworzenia agentów AI do grania i projektowania gier, umożliwiając nową generację gier rozszerzonych o AI. Dzięki sztucznej inteligencji możemy odkrywać nowe granice w nauce i zabawie.