Gothic Geoculture: Nineteenth-Century Representations of Cuba in the Transamerican Imaginary
W XIX wieku wyspa Kuba była popularnym miejscem dla amerykańskich podróżników, którzy napisali dziesiątki dzienników podróży o swoich doświadczeniach. W tym samym czasie kubańscy wygnańcy mieszkający w Stanach Zjednoczonych, uciekając przed hiszpańskimi represjami kolonialnymi, pisali o swojej wyspie i o swoich amerykańskich doświadczeniach.
W ramach zbioru pism o Kubie w odniesieniu do niewolnictwa i rosnącego imperium USA w regionie, Ivonne M. García's Gothic Geoculture: Nineteenth-Century Representations of Cuba in the Transamerican Imaginary pokazuje, jak grupa pisarzy, po obu stronach, używała języka strachu do konstruowania gotyckich wizji wyspy (i Stanów Zjednoczonych) poprzez tropy korupcji, podwójności i potworności.
García używa terminu „gotycka geokultura”, aby pokazać tożsamość Kuby w XIX wieku jako istniejącą na skrzyżowaniu kolonializmu, niewolnictwa i transamerykańskości. Przyglądając się w szczególności okresowi kolonialnego niepokoju między 1830 a 1890 rokiem, García ujawnia sposoby, w jakie niektórzy pisarze kodują Kubę jako niebezpieczną i destrukcyjną, pokazując, w jaki sposób te transamerykańskie figuracje stworzyły serię niesamowitych równoczesności, które rozszerzają i komplikują sposoby, w jakie rozumiemy, jak Kuba i półkula były wyobrażane w tamtym czasie.