Gotham Girl Interrupted: Moje perypetie z macierzyństwem, miłością i epilepsją

Opinie czytelników

Gotham Girl Interrupted autorstwa Alisy Kennedy Jones to pełna humoru i wnikliwa eksploracja życia z epilepsją, łącząca osobiste doświadczenia, szczere refleksje i elementy edukacyjne na temat przewlekłej choroby. Książka jest chwalona za relatywność i podnoszący na duchu ton, choć niektórzy czytelnicy uznali jej nieliniową strukturę za trudną do naśladowania.

Humorystyczna i relatywna opowieść, wnikliwe spostrzeżenia na temat życia z epilepsją i przewlekłą chorobą, dobrze napisana i wciągająca, oferuje pozytywną i inspirującą perspektywę, przemawiając do czytelników o podobnych doświadczeniach.

Nielinearna narracja może być trudna do zrozumienia dla niektórych czytelników, nie tak konsekwentnie zabawna jak inni podobni autorzy, niektórzy mogą mieć trudności z odniesieniem się, jeśli nie doświadczyli przewlekłej choroby.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gotham Girl Interrupted: My Misadventures in Motherhood, Love, and Epilepsy

Zawartość książki:

Uwaga fani Nory Ephron i Allie Brosh: pamiętnik Alisy Jones Gotham Girl Interrupted to inteligentna komedia stand-upowa o sile upadku.

„Idźcie do swoich bezpiecznych przestrzeni, ludzie. Nadchodzi blask...”.

Od ironicznej blogerki z Nowego Jorku Alisy Kennedy Jones pochodzi relacja z jej „nieszczęśliwych przygód w macierzyństwie, miłości i epilepsji”, którą James Patterson nazywa „inteligentną, wstrząsającą, rozgrzewającą serce i bardzo zabawną”.

Co mają ze sobą wspólnego Da Vinci, Agatha Christie i blogerka Alisa Kennedy Jones? Jeśli odpowiedziałeś „ponadczasowy geniusz artystyczny”, przestań się podlizywać - odpowiedzią jest epilepsja ekstatyczna. W tym przezabawnym i poruszającym reportażu z frontu neurodiversity, Jones opisuje życie z przerażającymi, a jednocześnie pięknymi napadami padaczkowymi. Charakterystyczne dla choroby Jones są ataki, które pozostawiają ją z tym, co buddyści Zen czasami nazywają „umysłem początkującego” - ogromną, otwartą przestrzenią głowy, połączoną z twórczą euforią.

Z odważną szczerością i pokorą Jones opisuje życie z przewlekłą chorobą, samotne macierzyństwo i codzienne życie jako nieszczęśliwa pisarka w Nowym Jorku. Przede wszystkim Jones przypomina nam, byśmy walczyli o to, by stać się tym, kim powinniśmy być - bez względu na to, jak bardzo będziemy się miotać po ziemi i moczyć, by się tam dostać.