Land Management & Economics
Niniejsza książka dotyczy unikalnego, ogólnego modelu optymalizacji polityki gruntowej, w ramach aktywnej polityki rządu, skutkującego zrównoważoną skutecznością i wydajnością polityki gruntowej. Taki model odróżnia go od wysoce specyficznego modelu optymalizacji użytkowania gruntów urbanistycznych, przeznaczonego do optymalizacji specyfikacji użytkowania gruntów, strategicznych zastosowań gruntów, ograniczeń użytkowania gruntów i kontroli, takich jak podział na strefy.
Dane wejściowe polityki dotyczą hierarchicznej i strukturalnej definicji polityki, podczas gdy "dodatkowość" dotyczy zmiennych wyjściowych (wyników) polityki gruntowej, wpływających na szersze cele w zakresie wydajności i skuteczności polityki gruntowej, związanych z nimi wskaźników wyjściowych oraz interakcji z makroekonomią. Długoterminowa interakcja między polityką miejską a makroekonomią jest modelowana w ramach estymacji współczesnego modelu kointegracji, obejmującego różne sektory gospodarki. Model analizuje równowagę i optymalne wykorzystanie gruntów w działalności gospodarczej.
Dynamiczna interakcja wyników polityki gruntowej i ich implikacji ekonomicznych jest omawiana za pomocą testów kointegracji i modelowania.
Niniejsza książka rozwija rygorystyczny, oparty na dynamice systemowej, obliczalny model równowagi ogólnej dla niepewności bezpośredniego rynku nieruchomości, tj. częstego niedopasowania między popytem na biura a podażą pod wpływem ograniczonych ograniczeń gruntowych, krajowego wspólnego rynku akcji, makroekonomii i polityki makroekonomicznej.
Taka dynamiczna interakcja ma strukturę opartą na aspektach popytu i podaży. Książka analizuje dwumianowy model wyceny opcji autorstwa Coxa, Rossa i Rubinsteina w celu modelowania procesu neutralnego pod względem ryzyka dla krótkoterminowych stóp procentowych, cen akcji zwykłych oraz cen odsprzedaży mieszkań przez Housing & Development Board (HDB). Singapurski Główny Program Modernizacji (MUP) jest silnie dotowany i wysoce ukierunkowany.
Od 1992 r. HDB przeznaczył około 3 mld USD na finansowanie polityki MUP. Pozytywnym skutkiem programu jest wzrost wartości mieszkań HDB w zmodernizowanych dzielnicach.
Dopłaty do MUP różnią się znacznie w zależności od odpowiadającej im premii opcyjnej. Właściciel 3-pokojowego mieszkania HDB jest bardziej skłonny zdecydować się na modernizację, podczas gdy premia za opcję jest uważana za mniej atrakcyjną dla modernizacji przez właściciela 4-pokojowego mieszkania HDB.
Zbadano poziom zadowolenia mieszkańców z usług rady miejskiej (TC) w ramach różnych partii politycznych. Celem jest ustalenie modelu finansowania mieszkalnictwa, który analizuje zdolność kredytową gospodarstw domowych do zakupu odsprzedawanych mieszkań komunalnych. Dzięki wykorzystaniu funduszy Central Provident (CPF), całkowite odsetki zapłacone w okresie kredytowania są znacznie zmniejszone.
CPF jako bufor finansowy znacznie zmniejsza ryzyko niewypłacalności dla pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy.