Gore

Opinie czytelników

Książka „Gore” opowiada inspirującą historię Beryl Gore, młodej sieroty, która marzy o zostaniu dramatopisarką, pracując w wiktoriańskim Londynie. Pomimo wielu wyzwań, w tym zniechęcenia ze strony jej menedżera, Beryl wytrwa i ostatecznie odniesie sukces. Narrację uzupełniają piękne czarno-białe grafiki, tworząc szczere i emocjonalnie rezonujące doświadczenie. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że historia jest zbyt krótka, a postacie mogłyby zostać lepiej rozwinięte.

Historia jest wzruszająca i inspirująca, poruszając tematy wytrwałości i nadziei. Grafika jest chwalona za piękno i wyrazistość, wzmacniając narrację. Wielu recenzentów uznało książkę za szybką, przyjemną lekturę, która rezonuje emocjonalnie i zastanawia się nad celem sztuki.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt krótką i uważali, że postacie wymagają większego rozwoju. Ponadto oczekiwania oparte na tytule i okładce były mylące; niektórzy spodziewali się horroru, nie zdając sobie sprawy, że jest to szczera opowieść o teatrze i marzeniach.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Beryl Gore jest samotną sierotą mieszkającą i pracującą w Palace Theater w Londynie.

Noc po nocy zespół przedstawia opowieści o flakach i chwale publiczności złożonej z pijanych chamów, podczas gdy młoda Beryl kręci maszyną sztucznej fali, zafascynowana dramatem. Spektakle ubarwiają skądinąd nudne życie Beryl pośród rzeźni i brukowanych zaułków miasta.

W swoim pokoju na poddaszu pisze własny melodramat, krwawą opowieść o piratach i damach, w której dobroć jest zawsze nagradzana. Kiedy Beryl nieśmiało pokazuje swoje dzieło panu Perry'emu, dyrektorowi teatru, ten odpędza dziecko. Gdy Beryl wkracza w dorosłość, teatr starzeje się wraz z nią, stając się coraz bardziej odrapany i pusty z każdym mijającym sezonem.

Gdy widzowie zwracają się ku nowym spektaklom w innych miejscach, Beryl zdaje sobie sprawę, że jej teatralny świat jest w tarapatach. Jeśli Pałac ma zostać ocalony, będzie potrzebował nowego, odważnego dramaturga.