Gold Rush Manliness: Race and Gender on the Pacific Slope
Gorączka złota z połowy XIX wieku przywodzi na myśl hałaśliwe obozy górnicze i zlepione miasta zamieszkane przez hulaszczych górników, hazardzistów i prostytutki. Jednak wielu białych mężczyzn, którzy udali się na pola złota, było produktami epoki wiktoriańskiej: wykształconymi mężczyznami, którzy cenili moralność i porządek.
Badając ściśle powiązane ze sobą gorączki złota w Kalifornii i Kolumbii Brytyjskiej, historyk Christopher Herbert pokazuje, że mężczyźni ci martwili się o znaczenie swojej męskości w niemal anarchicznych, etnicznie mieszanych społeczeństwach, które wyrosły wokół kopalni. Gdy biali poszukiwacze złota emigrowali na zachód, napotykali szeroką gamę ludzi, których uważali za gorszych i potencjalnie niebezpiecznych dla białej dominacji, w tym Latynosów, Chińczyków i rdzenną ludność. Sposób, w jaki biali górnicy wchodzili w interakcje z tymi grupami, odzwierciedlał ich koncepcje rasy i moralności, a także różne zasady i strategie polityczne rządów kolonialnych USA i Wielkiej Brytanii.
Biali górnicy byli przyzwyczajeni do dominacji białych mężczyzn, a ich lęk przed jej kontynuacją odegrał kluczową rolę w budowie reżimów kolonialnych. Oprócz odnowienia tradycyjnego rozumienia gorączki złota na zboczach Pacyfiku, Herbert argumentuje, że rozumienie białej męskości przez historyków było zbytnio zafiksowane na wschodnich Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
W XIX wieku popularna uwaga skupiała się głównie na Zachodzie. To właśnie na polach złota i w miastach, które się z nich zrodziły, pojawiły się nowe idee białej męskości, zwiastujące transformacje w innych miejscach.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)