Gorące czasy w Magma City

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają reputację Roberta Silverberga jako elitarnego autora opowiadań, zwracając uwagę na jego wciągającą fabułę i dobrze skonstruowaną pracę. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że ten konkretny zbiór, zwłaszcza tom 8 zatytułowany „Hot Times in Magma City”, wykazuje spadek emocjonalnego wpływu i kreatywności w porównaniu do jego wcześniejszych dzieł.

Silverberg jest chwalony za swoje mistrzostwo w opowiadaniu historii, złożone postacie i ogólną jakość pisania. Wielu czytelników uważa większość opowiadań za warte przeczytania, a niektóre z nich określane są mianem prawdziwych perełek. Zbiór ten jest uznawany za lepszy od większości konkurencyjnych zbiorów z lat 90-tych.

Niektóre opowiadania w tym zbiorze są postrzegane jako pozbawione emocjonalnego wpływu i kreatywności, wykazując oznaki „prowizorki”. Ponadto przedmowy w tym tomie koncentrują się na tematach związanych z biznesem, zamiast dostarczać wnikliwych komentarzy, a czytelnicy zauważają spadek energii i serca Silverberga w tym tomie w porównaniu do wcześniejszych dzieł.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hot Times in Magma City

Zawartość książki:

"Opowiadania zawarte w tym tomie zostały napisane między lipcem 1990 roku a marcem 1995 roku - w drugiej połowie piątej dekady mojej kariery pisarza science-fiction. Nie sądzę, bym mógł sobie wyobrazić, gdy zaczynałem tę karierę we wczesnych latach pięćdziesiątych, że publikowanie science-fiction będzie ewoluować w sposób, w jaki stało się to w ciągu następnych czterdziestu lat.

Oto więc śmietanka dorobku Silverberga z lat 1990-95. Przypuszczam, że napisałem więcej opowiadań w pierwszych sześciu miesiącach 1957 roku niż w całym tym sześcioletnim okresie; ale niech tak będzie. Dzisiejszy świat jest inny.

Z nostalgią spoglądam na małomiasteczkową atmosferę epoki, w której zaczynałem swoją karierę, i są chwile, kiedy chętnie "przywołałbym wczoraj, niech czas powróci". Jak jednak zauważył Szekspir, nie da się tego zrobić.

Jedynym wyjściem jest to, które sam wybrałem, a mianowicie wytrwałe podążanie naprzód przez lata, bez względu na wszystko, pisząc opowiadanie lub dwa tu i książkę tam, podczas gdy świat wokół mnie zmienia się nie do poznania. I tak - przeskakując zgrabnie od Barda z Avonu do F.

Scotta Fitzgeralda - "więc płyniemy dalej, łodzie pod prąd, niesione nieustannie w przeszłość"". -Robert Silverberg, ze Wstępu.