Goethe obnaża teorię Newtona: Polemika na temat teorii światła i koloru Newtona

Opinie czytelników

Recenzja użytkownika odnosi się do niedociągnięć historycznego tłumaczenia pracy Goethego na temat teorii kolorów i chwali dokładniejsze tłumaczenie i interpretację Michaela Ducka. Podkreśla nieporozumienia i uprzedzenia obecne w krytyce teorii kolorów Newtona przez Goethego.

Michael Duck zapewnia pełniejsze i dokładniejsze tłumaczenie, które zawiera wcześniej pominięty krytyczny materiał, ujawniając nieporozumienia i uprzedzenia Goethego. Recenzja sugeruje, że praca Ducka jest ważna dla każdego zainteresowanego teorią kolorów i wyjaśnia poglądy Goethego.

Recenzent żałuje, że Duck nie przedstawił błędów Goethego bardziej szczegółowo i wyraźnie, wskazując, że niektóre błędy mogą zostać przeoczone przez czytelników, którzy nie są dobrze zorientowani w nauce o kolorach.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Goethe's Exposure of Newton's Theory: A Polemic on Newton's Theory of Light and Colour

Zawartość książki:

Johann Wolfgang von Goethe, choć najbardziej znany ze swojej twórczości literackiej, był również zapalonym i otwartym naukowcem. Na przykład w drugiej polemicznej części Zur Farbenlehre (Teoria kolorów) Goethe zaatakował przełomowe odkrycie Izaaka Newtona, że światło jest niejednorodne, a nie niezmienne, jak wcześniej sądzono.

Polemika ta została jednogłośnie odrzucona przez ówczesnych fizyków i często była pomijana w kompendiach dzieł Goethego. Rzeczywiście, chociaż Goethe powtórzył wszystkie kluczowe eksperymenty Newtona, nigdy nie był w stanie osiągnąć takich samych rezultatów. Zaproponowano wiele przyczyn takiego stanu rzeczy, od psychologicznych - takich jak ślepa nienawiść do newtonizmu, samooszukiwanie się i psychoza paranoidalna - po oskarżenia o niezdolność - Goethe po prostu nie rozumiał eksperymentów.

Jednak Goethe nigdy nie dał się odwieść od tego żarliwego przekonania. Niniejsze tłumaczenie polemiki Goethego, opublikowane po raz pierwszy w języku angielskim, jasno pokazuje, że Goethe rozumiał logikę Newtona.

Pokazuje, że opór Goethego wobec teorii Newtona wynikał z czegoś zupełnie innego: jego panteizmu - wiary w duchową naturę światła. Uniemożliwiło mu to myślenie o świetle w kategoriach fizycznych i zaakceptowanie, że jest ono czymś innym niż proste, niezmienne i niepoznawalne.

To ważne nowe tłumaczenie będzie przydatne zarówno dla przyrodników, historyków, filozofów i teologów, jak i zachwyci każdego, kto ma nadzieję dodać kolejną warstwę niuansów do złożonego portretu Goethego.