Głuche nieme wycie: Tom 1

Opinie czytelników

Książka przedstawia różne punkty widzenia na społeczność głuchych i oferuje wgląd w doświadczenia osób niesłyszących, a jednocześnie jest krytykowana za sprzeczności i przestarzałe poglądy.

Historia oferuje inne spojrzenie na głuchotę, jest dobrze napisana jak na swoje czasy i może być interesująca dla tych, którzy studiują język migowy lub społeczność głuchych.

Autor przeczy sam sobie, wykorzystuje taktykę oralistów, dewaluuje język migowy i przedstawia społeczność głuchych w negatywnym świetle. Książka jest również postrzegana jako zbyt droga i czasami trudna do przeczytania.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Deaf Mute Howls: Volume 1

Zawartość książki:

Pierwotnie opublikowana w 1930 roku książka "The Deaf Mute Howls" stanowiła sprzeciw wobec przyjętej praktyki uczenia głuchych dzieci mówienia i czytania z ruchu warg przy jednoczesnym zakazie używania języka migowego. Ostre obserwacje zawarte w niezwykłej książce Alberta Ballina szczegółowo opisują jego doświadczenia (i doświadczenia innych) w szkole dla niesłyszących uczniów z końca XIX wieku oraz jego frustracje jako dorosłego szukającego akceptacji w większości słyszącego społeczeństwa.

The Deaf Mute Howls przedstawia dwuznaczne postawy osób niesłyszących wobec samych siebie w tym czasie. Sam Ballin rzeczowo używa określeń obecnie uważanych za lekceważące, takich jak "głuchy niemowa", i często ubolewa nad "atrofią" części swojego mózgu niezbędnych do przyswajania języka.

Jednocześnie gani utratę szans przez osoby niesłyszące i zrzuca ciężar winy na osoby słyszące, które nie chcą nauczyć się "Uniwersalnego Języka Migowego", jego rozwiązania problemów komunikacyjnych społeczeństwa. Od jego żywych spotkań z Alexandrem Grahamem Bellem (którego pragnienie zamknięcia szkół stacjonarnych zaskakująco popiera) po jego zauroczenie przemysłem filmowym, bardzo czytelna książka Ballina oferuje atrakcyjne spojrzenie na świat głuchych za jego bogatego w kolory życia.