Głowa smoka i ogon węża: Chiny dynastii Ming i pierwsza wielka wojna wschodnioazjatycka w latach 1592-1598

Opinie czytelników

Książka „Głowa smoka i ogon węża” autorstwa Kennetha Swope'a oferuje kompleksowe spojrzenie na wojnę Imjin (pierwszą wielką wojnę wschodnioazjatycką), kładąc nacisk na zrównoważone spojrzenie z wielu perspektyw (chińskiej, japońskiej i koreańskiej) i starając się skorygować uprzedzenia w poprzednich opisach. Jest chwalony za szczegółowe i zniuansowane podejście, zwłaszcza w odniesieniu do złożoności i nieporozumień między zaangażowanymi narodami podczas tego kluczowego konfliktu w XVI wieku.

⬤ Wszechstronny i szczegółowy opis wojny Imjin.
⬤ Zapewnia zrównoważoną perspektywę, analizując źródła ze wszystkich trzech krajów (Chiny, Korea, Japonia).
⬤ Wciągający styl narracji odpowiedni zarówno dla początkujących, jak i poważnych badaczy.
⬤ Odnosi się i koryguje uprzedzenia w innych relacjach historycznych, zwłaszcza postrzegane pro-koreańskie uprzedzenia w poprzednich pracach.
⬤ Cenne spostrzeżenia dla osób zainteresowanych historią Azji Wschodniej i strategią wojskową.

⬤ Niektórzy recenzenci uważali, że książka jest stronnicza w stosunku do Mingów i może być zbyt przychylna.
⬤ Styl pisania można opisać jako suchy, pozbawiony rozwoju postaci i analizy kluczowych postaci.
⬤ Odnotowano kilka nieścisłości faktograficznych i twierdzeń bez źródeł, co rodzi pytania o rygor akademicki.
⬤ Krytyka, że książka nie zawiera wystarczającej ilości szczegółów w porównaniu do innych książek na ten sam temat, szczególnie jeśli chodzi o starcia wojskowe.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dragon's Head and A Serpent's Tail: Ming China and the First Great East Asian War, 1592-1598

Zawartość książki:

Inwazja wojsk japońskich na Koreę w maju 1592 roku nie była zwykłą ekspedycją wojskową: było to jedno z decydujących wydarzeń w historii Azji i najtragiczniejsze dla Półwyspu Koreańskiego aż do połowy XX wieku. Japoński władca Toyotomi Hideyoshi planował podbić Koreę, Chiny Ming, a ostatecznie całą Azję; ale apel Korei do chińskiego cesarza Wanli o pomoc wywołał sześcioletnią wojnę z udziałem setek tysięcy żołnierzy i obejmującą cały region. Dla Japonii wojna była "głową smoka, po której nastąpił ogon węża", imponującym początkiem bez prawdziwego zakończenia.

Kenneth M. Swope podjął się pierwszego pełnowymiarowego badania naukowego w języku angielskim tego ważnego konfliktu. Opierając się na koreańskich, japońskich, a zwłaszcza chińskich źródłach, koryguje on skoncentrowaną na Japonii perspektywę poprzednich relacji i przedstawia Wanli nie jako samolubnego władcę otrzymanych interpretacji, ale raczej aktywnie zaangażowanego w sprawy wojskowe - i szczególnie zaangażowanego w ratowanie chińskiego państwa klienckiego Korei. Przedstawia Mingów w bardziej energicznym świetle, szczegółowo opisując chińską wojnę oblężniczą, rozwój i wdrażanie innowacyjnych technologii wojskowych oraz bitwy morskie, które stanowiły punkt kulminacyjny wojny. Wyjaśnia również reperkusje wojny poza sferą militarną - w szczególności dynamikę dyplomacji wewnątrzregionalnej w cieniu chińskiego systemu trybutarnego.

To, co Swope nazywa pierwszą wielką wojną wschodnioazjatycką, oznaczało zarówno pojawienie się chęci Japonii do rozszerzenia swojej strefy wpływów na Chiny kontynentalne, jak i militarne odrodzenie zaangażowania Chin w obronę swoich interesów w Azji Północno-Wschodniej. Relacja Swope'a oferuje nowy wgląd nie tylko w historię działań wojennych w Azji, ale także w konflikt, który odbija się echem w stosunkach międzynarodowych do dziś.