Głoszenie Ewangelii Czarnego Buntu: Przywłaszczanie Miltona we wczesnej literaturze afroamerykańskiej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Preaching the Gospel of Black Revolt: Appropriating Milton in Early African American Literature

Zawartość książki:

W tym porównawczym i hybrydowym studium Reginald A. Wilburn oferuje pierwszą pracę naukową, która teoretyzuje buntownicze przywłaszczenia Miltona i jego kanonu przez afroamerykańskich autorów. Wilburn angażuje się w transatlantyckie negocjacje Afroamerykanów z być może najwybitniejszym pisarzem wolnościowym w tradycji angielskiej.

Preaching the Gospel of Black Revolt twierdzi, że wczesni afroamerykańscy autorzy przywłaszczyli sobie i zremasterowali Miltona, uzupełniając i komplikując angielskiego epickiego poetę wolności intertekstualną oryginalnością powtarzającej się różnicy. Wilburn skupia się na różnorodnych wczesnych autorach afroamerykańskich, takich jak Phillis Wheatley, Frances Ellen Watkins Harper, Frederick Douglass i Anna Julia Cooper. Analizuje obecność Miltona w ich dziełach jako odzwierciedlenie retorycznych powiązań wczesnych Afroamerykanów z satanistycznym eposem poety w mesjanistycznych celach wolności i podniesienia rasowego.

Wilburn wyjaśnia, że wcześni afroamerykańscy autorzy byli przyciągani do Miltona ze względu na jego wybitny status w tradycji literackiej, silne przekonania chrześcijańskie i poetyckie mistrzostwo języka angielskiego. Ta trójdzielna służba sprawia, że Milton jest szczególnie niezbędnym intertekstem dla autorów, których pisma i oratorstwo były czasami uważane za poniżej godności krytyki. Poprzez uważną lekturę kanonicznych i niejasnych tekstów Wilburn bada, w jaki sposób różni autorzy buntowali się przeciwko takim ocenom czarnego intelektu, zmieniając znaczenia, tematy i postacie Miltona poza ortodoksyjne interpretacje i nasycając je hermeneutycznymi odcieniami interpretacyjnej i kulturowej różnicy. Niezależnie od tego, jak zremasterowali Miltona, artyści ci szanowali jego twórczość jako świętą, ale świecką księgę buntu, wolności i wyzwolenia kulturowego.

Preaching the Gospel of Black Revolt w szczególności czerpie z najnowszej krytyki satanistycznej w studiach Miltona, umieszczając ją w dialogu z metodologiami związanymi z afroamerykańskimi studiami literackimi. Ujawniając wywrotowe działanie intertekstualnego Środkowego Przejścia w czarnej literaturze, Wilburn zaprasza naukowców z różnych dziedzin specjalizacji do przemierzania wewnątrz i poza kulturowymi zasłonami interpretacji rasowej i wzdłuż linii koloru w badaniach literackich.