Ocena:

Książka zapewnia szczegółową i nostalgiczną eksplorację podziemnego ruchu radiowego FM w latach 60. i 70., badając jego kulturowe i historyczne znaczenie poprzez wywiady z kluczowymi postaciami w branży. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej dokładność i wciągającą narrację, niektórzy krytykują jej pominięcie konkretnego wkładu regionalnego.
Zalety:Wszechstronna historia podziemnego radia FM, wciągająca narracja, obszerne wywiady z DJ-ami i kierownictwem, zrównoważona prezentacja różnych punktów widzenia, wywołuje nostalgię za tamtą epoką.
Wady:Niektórzy czytelnicy zwrócili uwagę na pominięcie pewnych regionalnych elementów, takich jak rola Minneapolis w podziemnej scenie radiowej.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Voices in the Purple Haze: Underground Radio and the Sixties
Podczas fatalnego lata 1966 roku garstka niespokojnych i sfrustrowanych deejayów w Nowym Jorku i San Francisco zaczęła tworzyć zupełnie nową markę radia, która doprowadziłaby do ponownego odkrycia współczesnych programów muzycznych. Zniknęli krzyczący deejays, dwuminutowe hity doowop i głupkowate jingle.
Pojawiły się kontrkulturowe dźwięki i sentymenty, które rzadko, jeśli w ogóle, trafiały do komercyjnego radia. Ta nowa i niekonwencjonalna forma radia - to radykalne odejście od establishmentu Top 40 - odzwierciedlała niepokoje społeczne i kulturowe tamtego okresu. Podziemne radio narodziło się z pragnienia przywrócenia treści i znaczenia medium, które padło ofiarą dyktatu branży nastawionej na zysk.
W tym fascynującym i intrygującym opisie kontrkulturowego ruchu radiowego, ponad 30 pionierów podziemnych fal radiowych dzieli się spostrzeżeniami i obserwacjami, i mówi to tak, jak było. Michael Keith przeprowadził wywiady z najwybitniejszymi postaciami podziemnego radia i wplótł ich refleksje w płynną, wciągającą ustną historię jednego z najbardziej niezwykłych momentów radia. Od pierwszych emisji płyty Screamin' Jay Hawkinsa i koncertu Love-In and Be-In Rock 'n Roll na żywo, po ostateczne przejęcie komercyjnych fal radiowych przez korporacje, Keith zapewnia czytelnikowi unikalne i świeże spojrzenie na tę burzliwą erę.
Nigdy nie było czegoś takiego jak komercyjne radio undergroundowe przed jego debiutem w latach 60. i nie było niczego podobnego od czasu jego przedwczesnego upadku na początku lat 70. XX wieku.
Innowacyjność i śmiałość undergroundowego radia przyniosła nowy złoty wiek temu medium. Ignorując playlisty, sztywne formuły programowe i zegary programowe, undergroundowi didżeje przyciągnęli oddanych zwolenników dojrzewającego wyżu demograficznego.