Głos bez imienia

Opinie czytelników

A Voice with No Name porusza złożony temat przemocy domowej z chrześcijańskiego punktu widzenia, skupiając się na wierze dziecka w uratowanie swojej rodziny. Chociaż oferuje narrację, która podkreśla przebaczenie i odkupienie, wielu recenzentów wyraża obawy dotyczące możliwości nadmiernego uproszczenia poważnych kwestii i przekazania dzieciom mylących wiadomości na temat realiów przemocy domowej.

⬤ Zapewnia narrację, która podkreśla znaczenie wiary i odporności w trudnych sytuacjach rodzinnych.
⬤ Może służyć jako początek rozmowy na temat przebaczenia i odkupienia.
⬤ Niektórzy recenzenci doceniają jej intencję pomagania dzieciom w radzeniu sobie z traumą.
⬤ Podkreśla potencjał pozytywnego myślenia i optymizmu w obliczu przeciwności losu.

⬤ Brakuje realistycznego przedstawienia przemocy domowej, co może wprowadzać młodych czytelników w błąd.
⬤ Sugeruje, że sama wiara może rozwiązać głęboko zakorzenione problemy rodzinne, co jest nadmiernym uproszczeniem.
⬤ Może wprowadzać dzieci w błąd co do powagi przemocy domowej i konieczności profesjonalnej interwencji.
⬤ Przesłanie książki może tworzyć nierealistyczne oczekiwania co do skuteczności modlitwy w rozwiązywaniu sytuacji przemocy.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Voice with No Name

Zawartość książki:

Sześcioletnia Nichole pociesza swoją posiniaczoną matkę leżącą na podłodze po tym, jak ojciec znęcał się nad nią. Nichole zachęca matkę, śpiewając jej do ucha; tak jak matka pocieszałaby własne dziecko.

Ta sześciolatka pociesza swoją matkę, a siła tego sześcioletniego dziecka i jej czysta wiara w Jezusa pomagają jej stać się kamieniem węgielnym w uzdrowieniu całej rodziny: zwłaszcza po tym, jak jej ojciec próbuje utopić jej matkę w tej „przeznaczonej wannie z hydromasażem”. To właśnie wtedy, gdy ojciec Nicole załamuje się, wiedząc, że wkrótce trafi do więzienia, czyste serce Nichole pomaga jej tacie odnaleźć drogę i zacząć się leczyć. To było przez kochające oczy jego 6-letniej córki...

która tak pewnie otarła jego twarz... i pochyliła się do jego ucha szepcząc....

„Tak, tatusiu, Jezus może ci pomóc... i chcę, żebyś Go dzisiaj spotkał! „.