Głos, ale bez władzy: Organizowanie na rzecz sprawiedliwości społecznej w Minneapolis

Oryginalny tytuł:

A Voice But No Power: Organizing for Social Justice in Minneapolis

Zawartość książki:

Analiza pracy grup sprawiedliwości społecznej w Minneapolis po recesji z 2008 r.

Od czasu Wielkiej Recesji, nawet gdy protesty i bunty pojawiają się z coraz większą częstotliwością, wielu organizatorów sprawiedliwości społecznej nadal wypiera popularne walki o egalitarne i emancypacyjne zmiany. W książce A Voice but No Power David Forrest wyjaśnia, dlaczego tak się dzieje i bada, w jaki sposób organizatorzy ci mogą lepiej wykorzystać swój potencjał jako orędownicy zniesienia wyzysku, dyskryminacji i innych niesprawiedliwych warunków.

Poprzez dogłębne studium Minneapolis po 2008 roku - centrum progresywnego aktywizmu - Forrest argumentuje, że organizatorzy sprawiedliwości społecznej tak często nie wykorzystują swojego potencjału, głównie z powodu wyzwań, przed którymi stają w budowaniu tego, co nazywa "kontrowersyjnymi tożsamościami", publicznymi tożsamościami, których używają do reprezentowania swoich wyborców i przeciwdziałania stygmatyzującym obrazom, takim jak "królowa opieki społecznej" lub "podklasa". W procesie gromadzenia, upubliczniania i legitymizowania kontrowersyjnych tożsamości organizatorzy napotykają szereg zagrożeń politycznych, z których każde zmusza ich do dokonywania wyborów, które osłabiają ruchy na rzecz równości i wolności. Forrest pokazuje jednak, że organizatorzy mogą osiągnąć lepsze wyniki, stale pracując nad przekształceniem niebezpiecznego terenu politycznego.

Zakończenie książki zawiera refleksje na temat powstania z 2020 r., które nastąpiło po zabójstwie George'a Floyda przez policję, oceniając, co to oznacza dla przyszłości aktywizmu na rzecz sprawiedliwości społecznej. Ostatecznie szczegółowa analiza Forresta przyczynia się do rozwoju wiodących teorii na temat organizacji i ruchów społecznych oraz wyznacza możliwości dalszego ośmielania oddolnych walk o bardziej sprawiedliwe społeczeństwo.