Głód: Pamiętnik (mojego) ciała

Opinie czytelników

Pamiętnik Roxane Gay, *Hunger*, to głęboko osobista eksploracja obrazu ciała, traumy i wpływu społecznej percepcji na jednostki, zwłaszcza te z nadwagą. Książka odnosi się do doświadczeń autorki związanych z gwałtem, objadaniem się i samoakceptacją, łącząc surową szczerość z sugestywną narracją. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za poruszającą, niektórzy krytykowali jej powtarzalność i negatywny ton.

Pamiętnik jest pięknie napisany, osobisty i zrozumiały, zapewniając wgląd w kwestie związane z obrazem ciała i skutkami traumy. Czytelnicy doceniają szczerość Gay i jej zdolność do wyrażania złożonych uczuć związanych z wagą i oczekiwaniami społecznymi. Krótkie rozdziały sprawiają, że książkę czyta się łatwo, a wiele osób uważa, że oferuje ona głębokie zrozumienie zmagań, z jakimi borykają się osoby z nadwagą.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt negatywną i obciążającą emocjonalnie, przez co trudno było się w nią zaangażować. Pojawiły się kwestie powtarzalności, które odciągnęły niektórych czytelników od narracji. Kilka osób wyraziło również pragnienie większego rozwiązania lub uzdrowienia, czując, że podróż autora pozostaje w stagnacji. Dodatkowo, niektóre krytyki sugerują, że Gay może wykazywać się samooceną i brakiem samooceny pomimo swoich osiągnięć.

(na podstawie 874 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hunger: A Memoir of (My) Body

Zawartość książki:

Autorka bestsellerów New York Timesa Roxane Gay pisze z intymnością i wrażliwością o jedzeniu i ciałach, wykorzystując własne emocjonalne i psychologiczne zmagania jako sposób na zbadanie naszych wspólnych lęków związanych z przyjemnością, konsumpcją, wyglądem i zdrowiem. Jako kobieta, która opisuje swoje ciało jako „szalenie niezdyscyplinowane”, Roxane rozumie napięcie między pożądaniem a zaprzeczeniem, między komfortem a dbaniem o siebie. W Głodzie wnikliwie i krytycznie przygląda się swojemu dzieciństwu, nastolatkom i dwudziestolatkom - w tym niszczycielskiemu aktowi przemocy, który był punktem zwrotnym w jej młodym życiu - i wprowadza czytelników w teraźniejszość oraz realia, bóle i radości jej codziennego życia.

Z odważną szczerością, wrażliwością i autorytetem, które uczyniły ją jednym z najbardziej podziwianych głosów jej pokolenia, Roxane bada, co to znaczy mieć nadwagę w czasach, gdy im jesteś większy, tym mniej cię widać. Głód to głęboko osobisty pamiętnik jednej z naszych najlepszych pisarek, który opowiada historię, która nie została jeszcze opowiedziana, ale musi zostać.

California State University: Channel Islands.

--Miami Herald