Globalne zarządzanie środowiskiem, ludami tubylczymi i prawami natury: Przemysł wydobywczy w ekwadorskiej Amazonii

Oryginalny tytuł:

Global Governance of the Environment, Indigenous Peoples and the Rights of Nature: Extractive Industries in the Ecuadorian Amazon

Zawartość książki:

Książka ta bada przeszkody stojące przed społecznościami tubylczymi, organizacjami pozarządowymi, rządami i instytucjami międzynarodowymi w ich próbach ochrony kultur ludów tubylczych i pozostałych na świecie lasów deszczowych.

Rdzenni mieszkańcy są niezbędni jako strażnicy dzikich miejsc na świecie w celu utrzymania ekosystemów i zapobiegania zmianom klimatycznym. Rdzenne filozofie amazońskich i andyjskich ludów sumak kawsay/suma qamaña (buen vivir) były inspiracją do włączenia Praw Natury do konstytucji Ekwadoru i Boliwii w 2008 i 2009 roku. Jednak pomimo utworzenia Stałego Forum ONZ ds. Ludności Rdzennej (2000) i przyjęcia Deklaracji Praw Ludności Rdzennej ONZ (2007), ludność rdzenna została zmarginalizowana w międzyrządowych negocjacjach środowiskowych. Życie rdzennych obrońców środowiska jest zagrożone, podczas gdy amazońskie lasy deszczowe nadal płoną.

W trzeciej dekadzie XXI wieku świtowi „obudzonego” kapitalizmu towarzyszyła ekspansja etycznych inwestycji, z BlackRock na czele w dziedzinie „zazieleniania” zarządzania inwestycjami, podczas gdy Big Oil szukał zmiany kariery w zrównoważonej produkcji energii. Ostatnie rozdziały wyjaśniają zbieżność sił, które doprowadziły do ciągłej ekspansji granicy wydobycia na rdzenne terytorium Amazonii, w tym obszary zajmowane przez ludy żyjące w dobrowolnej izolacji.

Wśród tych sił są legalne i pozaprawne płatności dokonywane na rzecz osób fizycznych, w ramach społeczności tubylczych i podmiotów państwowych, a także wykorzystanie rajów podatkowych do deponowania nieoficjalnych płatności dokonywanych w celu zabezpieczenia zamówień publicznych. Rozwiązania problemu utraty różnorodności biologicznej i zmian klimatycznych można znaleźć zarówno w transformacji globalnych systemów finansowych i podatkowych pod względem przejrzystości i odpowiedzialności, jak i w wysiłkach państw, instytucji międzyrządowych i prywatnych fundacji na rzecz ochrony dzikich obszarów poprzez wyznaczanie parków narodowych, finansowanie klimatyczne i inne „zrównoważone” strategie inwestycyjne.