Glimpse

Opinie czytelników

Glimpse autorstwa Jonathana Maberry'ego to powolna powieść grozy, która przeplata psychologiczne tematy PTSD, poczucia winy i uzależnienia w ramach nadprzyrodzonych. Narracja podąża za Rain, wadliwą bohaterką zmagającą się ze swoją przeszłością, i wprowadza niezapomniane postacie, takie jak Monk i przerażający czarny charakter, Dr. Nine. Czytelnicy chwalili wciągający styl pisania i żywe obrazy, choć niektórzy wyrazili rozczarowanie aspektami rozwoju postaci i realizacji fabuły.

⬤ Przekonujące postacie, zwłaszcza główna bohaterka Rain i postacie drugoplanowe.
⬤ Dobrze napisany tekst z głębokimi obrazami i tematami PTSD, nadziei, winy i odkupienia.
⬤ Silne poczucie napięcia i grozy, które utrzymuje zaangażowanie czytelników.
⬤ Ciekawe zwroty akcji i unikalna fabuła różniąca się od innych dzieł Maberry'ego.
⬤ Szybkie tempo i przystępność, pozwalające czytelnikom na szybkie zakończenie.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali fabułę za powolną, pozbawioną spójności i momentami zagmatwaną.
⬤ Postacie i niektóre elementy fabuły były postrzegane jako nieodpowiednio rozwinięte lub rozwiązane.
⬤ Mieszane uczucia co do zakończenia, niektórzy stwierdzili, że było rozczarowujące lub „nijakie”.
⬤ Sporadyczne przypadki postrzegania leniwych badań dotyczących rzeczywistych kwestii, takich jak adopcja i opieka społeczna.
⬤ Niektórym czytelnikom gra przypominała dzieła Stephena Kinga i Joe Hilla, co nie każdemu może przypaść do gustu.

(na podstawie 52 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Sen na jawie, jednocześnie potężny i subtelnie złowieszczy. --Clive Barker, autor bestsellerów New York Timesa.

Mrożący krew w żyłach thriller, który bada, co się dzieje, gdy rzeczywistość i koszmary zbiegają się, i jak daleko można się posunąć, aby chronić niewinnych, gdy ich własny mózg jest zagrożeniem.

Autor bestsellerów New York Timesa, Jonathan Maberry, przedstawia powieść, która nadaje nowy, odważny obrót nadprzyrodzonemu thrillerowi.

Rain Thomas jest w rozsypce. Siedem lat uzależnienia i trzy trudne lata bez nałogu. Nękana poczuciem winy za dziecko, które oddała do adopcji, gdy miała szesnaście lat. Wciąż opłakuje ojca chłopca, który zginął w Iraku. Samotna, porzucona przez rodzinę, mająca za przyjaciół jedynie zniszczonych członków spotkań Anonimowych Narkomanów. Oni i głosy w jej głowie.

Pewnego ranka, w drodze na bardzo potrzebną rozmowę kwalifikacyjną, pożycza okulary do czytania, aby przejrzeć swoje CV. W jednej soczewce jest małe pęknięcie i przez uszkodzony kawałek szkła widzi młodego chłopca biegnącego przejściem w pociągu metra. Czy krzyczy ze śmiechu, czy po prostu krzyczy? Kiedy próbuje znaleźć chłopca, ten znika i nikt go nie widzi.

Dzień wymyka się spod kontroli. Rain traci całe kawałki czasu. Nie ma pojęcia, gdzie podziały się jej dni. Głosy, które słyszy, mówią jej straszne rzeczy. I dzieją się jeszcze dziwniejsze rzeczy. Nie mając pewności, czy nie popada w obłęd, Rain wyrusza na poszukiwanie odpowiedzi na dawno pogrzebane pytania dotyczące wcześniejszego życia, którego unikała przez lata - w najbardziej niebezpiecznym zderzeniu rzeczywistości z koszmarem.

Jak daleko posunie się jedna osoba, by uratować kogoś, kogo kocha?

Czytaj dalej na własne ryzyko...