Deep in My Heartbeats: Davena's Poetry Collection
Po pierwsze, piszę poezję, ponieważ w ten sposób mój umysł mówi sam do siebie. Przez cały dzień. Każdego dnia. Rano, w południe czy w nocy. Nigdy nie byłem "szkolony" ani "nie otrzymałem dyplomu" w tej "dziedzinie". "Ale patrząc wstecz, większość poetów też nie była. To dar, głos, popęd, pasja, która po prostu jest albo jej nie ma. Nie wiem, czy można się tego nauczyć, wyszkolić lub ukształtować, jeśli już tego nie ma. Wiem, że zawsze mogę się rozwijać i uczyć. Wiem, że niektóre z moich wierszy są dobre, inne świetne, a jeszcze inne takie sobie.
Piszę poezję, ponieważ bierze ona problem lub doświadczenie, owija je w żywe uczucia i daje czytelnikom jak prezent. Piszę poezję, ponieważ łączy mnie ona ze światem w sposób, w jaki nic innego tego nie robi. I łączy mnie z innymi w sposób, w jaki nic innego nigdy tak naprawdę nie łączyło. To była ta rzecz, którą potrafiłem robić, a której tak naprawdę nie potrafił nikt inny. To była ta rzecz, którą potrafiłem robić naprawdę.
Piszę poezję, ponieważ sprawia mi to przyjemność. Wiąże się to z głębokim poziomem radości duszy. To kreatywna zabawa. Jest jak zabawa. To poważna zabawa. Jest jak znacząca praca. To zabawa duchowa. Jest jak kościół, zen, uzdrawianie i modlitwa.
