Głęboki sen - poszli na dno z Titanicem, ale przeżyli, by wziąć na siebie winę

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że książka Pauli Astridge o Titanicu jest wciągającą i dobrze zbadaną narracją, która zapewnia nowe spojrzenie na dobrze znaną historię zatonięcia statku. Czytelnicy doceniają skupienie się na kluczowych osobach zaangażowanych w katastrofę i uważają, że książka jest emocjonalnie wciągająca.

Książka jest godna polecenia ze względu na fascynującą perspektywę, dogłębne badania, emocjonalne zaangażowanie i wciągającą fabułę. Czytelnicy uważają, że nie da się jej odłożyć na bok i doceniają jej wrażliwość na zaangażowane postacie.

W dostarczonych recenzjach nie wspomniano o żadnych istotnych wadach.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Deep Sleep - They Went Down with the Titanic but They Lived to Take the Blame

Zawartość książki:

AUTOR NOMINOWANY DO PRESTIŻOWEJ BRYTYJSKIEJ NAGRODY LITERACKIEJ THE TITANIC RESURFACES! Życie ludzi na Titanicu zależało od zawiązania sznurowadła i drzemki - dwóch drobnych szczegółów, które zrobiły różnicę i podyktowały działania kapitanów tych parowców - Arthura Rostrona i Stanleya Lorda. Jeden z nich rzucił się na ratunek tonącym, podczas gdy drugi, ku swojej dożywotniej hańbie, zdawał się odwracać plecami do całej katastrofy.

Ale nic nigdy nie jest takie, jak się wydaje, a niektórzy twierdzą, że wstyd spoczywał na tych, którzy niesprawiedliwie oskarżyli kapitana Lorda, celowo zaprzeczając faktom. Jest to zdumiewająca historia, która dociera do samego dna Titanica i nie tylko. Astridge połączył kariery tych dwóch kapitanów, aby odkryć, kto był winny, kto odniósł korzyści i do jakiej głębokości niektórzy byli gotowi zatonąć, jeśli chodzi o tuszowanie, tchórzostwo i odwagę.

Powieść tak bliska i osobista, że czytelnik czuje się tak, jakby rozmawiał jeden na jednego z kapitanem Titanica Smithem i bardzo złośliwym prezesem White Star Line, Brucem Ismayem, który być może niesprawiedliwie został nazwany tchórzem za ucieczkę kosztem kobiet i dzieci. Autor mówi: "Odkąd jako dziecko obejrzałem film 'A Night to Remember', czułem się zmuszony do kontynuowania tej historii.

Nigdy nie zapomniałem widoku gasnących świateł statku i jego ogromnego czarnego kadłuba stojącego prostopadle do morza, zanim zatonął. Zawsze zastanawiałem się, co stało się z tymi, którzy przeżyli i z odważnymi ludźmi, którzy ich uratowali.

Teraz w końcu miałem okazję oddać hołd prawdzie, kładąc kres kłamstwom, wraz ze świętymi kośćmi tych, którzy spoczywają na dnie Oceanu Atlantyckiego. Proszę, wybierz się ze mną w tę nostalgiczną podróż i daj mi znać, co myślisz".