Ghazipur, the Opium Mint: From 1820 to the Present
Fabryka Opium w Ghazipur ma swoją własną historię. Podobnie jak większość innych przedsiębiorstw kolonialnych, została stworzona w celu wspierania kolonialnych interesów handlowych i imperialnych.
Ghazipur, jak nazywano ją w Indiach Brytyjskich, była siedzibą agencji opiumowej Benaras, która obejmowała niemal całe ówczesne Zjednoczone Prowincje. Sukces fabryki opium, kierowanej i napędzanej przez kapitał metropolitalny, sygnalizował wzrost znaczenia kolonialnych Indii jako głównego eksportera surowego opium. Niemniej jednak fabryka opium nie była po prostu miejscem produkcji opium "zaopatrzeniowego"; było to miejsce, w którym kapitał metropolitalny oraz imperialna nauka i technologia przeplatały się, aby zapewnić witalność kolonialnego establishmentu.
Technologia nie była jednak wszystkim. Podniesienie standardu produkcji opium wymagało usług "chemika opiumowego", który stał się niezbędny dla skuteczności całej operacji.
Badania kolonialne koncentrowały się na ekstrakcji alkaloidów, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie na opium lecznicze i jego import do Anglii podczas i po II wojnie światowej. Z miejsca produkcji surowego opium, fabryka przekształciła się w nowoczesny koncern farmaceutyczny, który został całkowicie przeprojektowany i ponownie wyposażony.
Przemianowana na "Government Opium and Alkaloid Works", niektóre elementy ciągłości sprawiają, że ten 200-letni zabytek jest dziedzictwem ucieleśniającym potężną narrację o tym, jak "opium sprawiło, że świat się kręci". Niniejsza praca jest próbą ponownego odwiedzenia i odkrycia wielu trajektorii fabryki opium w Ghazipur, która nadal pozostaje miejscem produkcji w XXI wieku.
