Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Ghetto
Kiedy „Getto” ukazało się po raz pierwszy siedemdziesiąt lat temu, Bruno Lasker w New York Timesie nazwał je „najbardziej pouczającym ogólnym opisem kulturowego tła i psychologicznego rozwoju amerykańskiego Żyda”. Prawdopodobnie książka ta nadal zajmuje tę szczególną niszę w badaniach etnicznych. Obszerne nowe wprowadzenie Hasia Dinera, samo w sobie stanowiące ważny wkład w historię idei socjologicznych, wskazuje, że Getto „jest klasą samą w sobie jako dzieło naukowe z początku XX wieku”. Ten osąd jest słuszny.
Getto sięga czasów średniowiecza, kiedy to żydowskie kolonie imigrantów praktycznie zniknęły z naszych współczesnych miast, a ich miejsce zajęły inne getta. Książka Wirtha, zarówno analityczna, jak i historyczna, odsłania bogate życie wewnętrzne ukryte za ponurą powierzchownością getta. Książka opisuje znaczący fizyczny, społeczny i psychiczny wpływ życia w getcie na Żydów. Wirth udowadnia, że życie ekonomiczne współczesnego Żyda wciąż odzwierciedla wrażenie izolacji społecznej życia w getcie; początkowo narzuconej sobie, później sformalizowanej, a wreszcie narzuconej przez innych za pomocą różnych mechanizmów pozaprawnych. Przedstawia wierny obraz środowiska, które obecnie w dużej mierze zniknęło, i ilustruje metodę socjologiczną.
W przedmowie do książki Robert E. Park przypomina nam, że miasto nie jest jedynie artefaktem, ale organizmem. Jego rozwój jest często niekontrolowany i niezaplanowany. Formy, które przybiera, to te, które reprezentują i odpowiadają funkcjom, do których jest powołane. Getto będzie ważne dla naukowców zajmujących się studiami żydowskimi, historią socjologii, amerykańską historią etniczną i historią społeczną. Niniejszy tom jest drugim z serii studiów nad etnicznością pod redakcją Ronalda H. Bayora z Georgia Institute of Technology.