Gertruda Jekyll

Opinie czytelników

Książka jest ogólnie dobrze przyjęta ze względu na swoją zawartość informacyjną i atrakcyjne wizualizacje, szczególnie cenione przez entuzjastów ogrodnictwa. Jest jednak niewielka i może nie zapewniać odpowiedniej wartości w stosunku do swojej ceny.

⬤ Dobrze dobrany wybór rozdziałów
⬤ piękne ilustracje i zdjęcia
⬤ pouczające i wnikliwe informacje dotyczące Gertrude Jekyll
⬤ łatwa do czytania i przenoszenia
⬤ dobra do badań ogrodniczych
⬤ otrzymana w dobrym stanie.

Bardzo mała i cienka książeczka; można ją przeczytać w mniej niż godzinę, przez co niektórzy uważają, że nie reprezentuje dobrego stosunku jakości do ceny.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gertrude Jekyll

Zawartość książki:

Prawie osiemdziesiąt lat po śmierci, Gertrude Jekyll (1843-1932) jest nadal jedną z najbardziej wpływowych angielskich projektantek ogrodów. Najbardziej znana z doskonałego wykorzystania schematów kolorystycznych w swoich charakterystycznych rabatach kwiatowych, połączyła wczesne wykształcenie artystyczne z umiejętnościami ogrodniczymi.

Wczesne wpływy obejmowały Williama Morrisa, Johna Ruskina i Williama Robinsona, ale to jej współpraca z architektem Edwinem Lutyensem zaowocowała jednymi z najbardziej charakterystycznych edwardiańskich domów i ogrodów. Ze swojego domu (i szkółki) w Munstead Wood w Surrey, Jekyll zaprojektowała ponad 400 ogrodów w Wielkiej Brytanii i Europie, a także kilka w Ameryce - gdzie obecnie znajduje się jej archiwum projektów i rysunków. Wraz ze swoją bliską przyjaciółką Ellen Willmott była jedną z pierwszych kobiet, które zdobyły upragniony medal RHS Victoria Medal.

Dzięki swoim artykułom i książkom stała się decydującym głosem w projektowaniu ogrodów od początku do połowy XX wieku, tworząc styl, do którego wielu ogrodników nadal aspiruje. Niniejsza książka opisuje jej życie, wpływ na jej wczesną pracę w sztuce i rzemiośle, przeniesienie do Munstead Wood i współpracę z Edwinem Lutyensem, a także jej własne pisma i osiągnięcia.

Jej zaangażowanie we wczesne kobiece szkoły ogrodnicze i ruchy robotnicze również zostanie przeanalizowane na nowo. W ostatnim rozdziale przeanalizowana zostanie jej spuścizna oraz niedawne ponowne oceny i renowacje jej prac w Anglii i za granicą.