Russia's Geostrategic Outlook and the Syrian Crisis (St. James's Studies in World Affairs)
W tym przełomowym studium, badacz stosunków międzynarodowych Hicham Tohme oferuje krytykę obecnego akademickiego, naukowego i publicznego rozumienia geostrategicznych perspektyw Rosji przez pryzmat trwającego kryzysu syryjskiego. Krytyka ta opiera się na ponownej ocenie czterech kluczowych koncepcji, które kształtują naszą wiedzę na temat polityki zagranicznej Rosji. Po pierwsze, westfalski system państwowy jest nieadekwatnym punktem odniesienia, gdy stosuje się go do kraju, który wciąż postrzega siebie i zachowuje się jak imperium. Po drugie, uzasadnianie agresywnej polityki zagranicznej jako przeciwwagi dla postrzeganego braku legitymizacji przywództwa prezydenta Rosji Władimira Putina nadmiernie upraszcza rosyjską kulturę polityczną i wartości publiczne, które nie pokrywają się z zachodnimi normami i instytucjami. Po trzecie, analiza rosyjskiej polityki zagranicznej, a także globalnej roli Rosji, pozostaje ograniczona do tego, co najlepiej można opisać jako "ramy postzimnowojenne", statyczny obraz globalnej historii ostatnich trzydziestu lat. Wreszcie, większość analiz geopolitycznych i spraw zagranicznych koncentruje się na retoryce dyplomatycznej i polityce zagranicznej, a nie na praktyce polityki zagranicznej, jako głównych danych, na podstawie których można wyciągać wnioski.
Oferując alternatywne wyjaśnienie, niniejsze studium analizuje interwencję Rosji w kryzysie syryjskim w celu ujawnienia praktyk, które stały się charakterystyczne dla jej globalnej strategii i perspektyw w ciągu ostatniej dekady. W związku z tym rosyjska polityka w Syrii zostanie przedstawiona jako część praktyki, która może opisać wiele aspektów rosyjskiego globalnego usposobienia. To wyraźnie umieszcza praktyki geopolityczne, a nie retorykę, w centrum analizy.
Co więcej, książka ta opiera się na koncepcji habitusu, aby wyjaśnić, w jaki sposób praktyki te wpisują się w długą tradycję rosyjskiego zachowania, wspierając pogląd, że należy je rozumieć jako część historycznego kontinuum rosyjskiej kultury politycznej, głównie jeśli chodzi o postrzeganie sąsiadów. Przyjmując niewestfalskie ramy i uciekając od epistemologicznych i metodologicznych podstaw tradycyjnej analizy polityki zagranicznej, niniejsza książka stara się odpowiedzieć na dwa kluczowe pytania: Jak najlepiej opisać geostrategiczne predyspozycje Rosji? I jak w świetle tej analizy możemy zrozumieć zaangażowanie Rosji w kryzys syryjski?