George Yeo o Bonsai, Banyan i Tao

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem wnikliwych esejów napisanych przez George'a Yeo, wybitnego dyplomatę i naukowca z Singapuru, oferujących cenne spojrzenie na stosunki międzynarodowe, Azję Południowo-Wschodnią i kwestie obywatelskie, wzbogacone osobistymi anegdotami i refleksjami z jego kariery.

Błyskotliwe eseje, wnikliwe obserwacje, głębokie zrozumienie spraw światowych, cenne spojrzenie na Azję Południowo-Wschodnią, osobiste anegdoty i bogaty zbiór esejów na przestrzeni czasu.

Otrzymany w złym stanie, mimo że był sprzedawany jako nowy.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

George Yeo on Bonsai, Banyan and the Tao

Zawartość książki:

Od czasów studiów w Cambridge George Yeo wiele mówił i pisał w rządzie i poza nim. Wielu pamięta rzeczy, które powiedział lub napisał lata temu.

Ta książka jest kompilacją niektórych z jego najlepszych przemówień i pism, które zostały wybrane przez Asada Latifa i Lee Huay Lenga w porozumieniu z nim. Książka ma dość nietypowy tytuł, ponieważ George Yeo ma wiele aspektów, które sprawiają, że trudno go sklasyfikować. Jako przywódca studencki był radykalny, ale ugodowy.

W singapurskich siłach zbrojnych był nietypowy, przechodząc z armii do sił powietrznych, zanim został dyrektorem wspólnych operacji i planowania.

W polityce jest mile wspominany przez artystów, dziennikarzy, lekarzy, biznesmenów i zagranicznych dyplomatów, a także przez swoich kolegów i wyborców. Jego pracownicy mówili, że miał dociekliwy umysł.

Skarżyli się, że rzadko korzystał z projektów, które dla niego przygotowali. George Yeo opisuje siebie jako taoistę, mimo że jest rzymskim katolikiem i obecnie pracuje w papieskim sztabie. Buddyści są zaskoczeni, że był orędownikiem odrodzenia Uniwersytetu Nalanda jako projektu międzynarodowego.

Pozostaje blisko Singapurczyków różnych ras i religii, mimo że ma głębokie poczucie własnych korzeni i religii przodków. W polityce był określany zarówno jako liberał, jak i konserwatysta. W swoim dziewiczym przemówieniu parlamentarnym mówił o znaczeniu demokracji, ale wielokrotnie powtarzał, że demokracja jest tylko środkiem, a nie celem samym w sobie.

Interesuje się historią, co częściowo tłumaczy jego wcześniejsze niż u innych dostrzeżenie ponownego pojawienia się Chin i Indii. Bonsai i banyan to metafory, których używa w odniesieniu do Singapuru.

Singapur jest miastem-państwem i nigdy nie może mieć zbyt wysokiego mniemania o sobie. Bonsai opisuje Singapur skromnie, ale dodaje, że bonsai może być bardzo interesujące i wartościowe. Banyan zapewnia cień i jesteśmy za niego wdzięczni, ale zbyt wiele czyni nas słabymi.

Jeśli chodzi o Tao, być może to właśnie nadaje jedność jego wielu zainteresowaniom.

Powiązane linki