George Washington and the Two-Term Precedent
Jedną z najwcześniejszych i najbardziej brzemiennych w skutki decyzji prezydenckich w historii Ameryki była decyzja Jerzego Waszyngtona o ustąpieniu ze stanowiska po dwóch kadencjach, pomimo faktu, że prawie na pewno wygrałby trzecią kadencję, gdyby zdecydował się kandydować. Przykład, jaki zamierzał dać - i okoliczności, w jakich się wówczas znalazł - opowiadają bardziej skomplikowaną historię prawdziwych motywów stojących za jego decyzją o przejściu na emeryturę oraz wpływu, jaki jego decyzja miała na jego następców i naród. W książce "George Washington and the Two-Term Precedent" David A. Yalof analizuje, w jaki sposób ta decyzja wyznaczyła wzorzec, za którym podążali prezydenci przez ponad sto lat, aż do czasu, gdy FDR rozpoczął trzecią kadencję w 1941 roku.
Często przedstawiana jako szlachetna decyzja Waszyngtona o ograniczeniu władzy wykonawczej, decyzja Waszyngtona była w rzeczywistości motywowana własnym interesem i chęcią utrwalenia spuścizny honoru i uczciwości. Yalof pokazuje, że Waszyngton nigdy nie kierował się chęcią ograniczenia władzy wykonawczej za pomocą niepisanego limitu dwóch kadencji. Jeśli już, Waszyngton miał nadzieję wzmocnić władzę wykonawczą poprzez pokazanie, że instytucji prezydentury można zaufać w zakresie władzy i niezależności niż dotychczas. Jego dobrowolne zrzeczenie się prezydentury po dwóch kadencjach osiągnęło te cele.
Yalof koncentruje się na precedensie dwóch kadencji i na tym, w jaki sposób powstał on nie z mocy prawa, ale pod milczącym wpływem odmowy Waszyngtona ubiegania się o trzecią kadencję i co sugeruje na temat amerykańskiej koncepcji władzy wykonawczej. George Washington and the Two-Term Precedent oferuje trzeźwe przypomnienie, że najsłynniejszy i najbardziej oryginalny bohater kraju zdecydował się odejść od władzy i to właśnie ta decyzja ugruntowała jego wielkość w historii Ameryki.
